Τα στοιχεία που μας ενδιαφέρουν είναι: 1.Τίτλος του έργου 2.Συντελεστές (ηθοποιοί που έπαιξαν στο ραδιόφωνο, σκηνοθέτες κλπ) 3.Υπόθεση 4.Κάτι άλλο που εσείς θα μας προτείνετε


Διευκρινίζουμε ότι δεν θα υπάρχουν σύνδεσμοι (links) για τα έργα αυτά τα οποία όποιος θέλει μπορεί να τα προμηθευτεί από τα σημεία διάθεση της Ραδιοτηλεόρασης. ......................................... Επιστροφή στο Radio Theatre



Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

SANTA CLOWN Ή Άγιος Βασίλης Η ΕΠΙΛΟΓΉ ΔΙΚΗ ΜΑΣ

Αι-Βασίλης Λαογραφικά

Έθιμα Χριστουγέννων από τον καθηγητή της Λαογραφίας Δημήτρη Λουκάτο

Η μορφή του Αι-Βασίλη
Ο καθηγητής της Λαογραφίας Δημήτρης Λουκάτος στο βιβλίο του
«Χριστουγεννιάτικα και των γιορτών» γράφει:

Ο δικός μας άγιος Βασίλης
ήταν ένας καθαρά πρωτοχρονιάτικος άγιος, κάτι ανάμεσα στον πραγματικό Ιεράρχη της Καισαρείας και σ' ένα πρόσωπο συμβολικό του Ελληνισμού, που ξεκινούσε από τα βάθη της ελληνικής Ασίας, κι έφτανε την ίδια μέρα σ' όλα τα πλάτη, από τον Πόντο ως την Επτάνησο κι από την Ήπειρο ως την Κύπρο.
Ξεκινούσε σαν μεσαιωνικός πεζοπόρος, αμέσως ύστερ' από τα Χριστούγεννα,
με το ραβδί στο χέρι, και περνούσε απ' τους διάφορους τόπους,
καλόβολος πάντα και κουβεντιαστής με όσους συναντούσε.
Δεν κρατούσε κοφίνι στην πλάτη του ούτε σακί φορτωμένο με δώρα.
Εκείνο που έφερνε στους ανθρώπους ήταν περισσότερο συμβολικό:
η καλή τύχη ιδιαίτερα κι η ιερατική ευλογία του.
Το μόνο κάπως συγκεκριμένο ήταν το μαγικό ραβδί του, απ' όπου με θαυμαστό τρόπο βλάσταιναν ή ζωντάνευαν κλαδιά και πέρδικες, σύμβολα των αντίστοιχων δώρων, που θα μπορούσε να μοιράσει στους ευνοουμένους του.

Η πατρίδα του ανατολικού Αι-Βασίλη είναι η Μικρά Ασία, και είναι γραμματισμένος, κατάγεται από την Καισαρεία και «βαστάει κόλλα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι» και προσφέρει ως δώρο « τη σταθερή και διαχρονική χαρά της γνώσης» .

Στην Δύση υπήρχε άλλος τύπος του δικού μας Αι-Βασίλη.
Στην Ευρώπη και ιδίως στην Ολλανδία ήταν ο Sinter Klaas, ο οποίος ήταν ο προστάτης των ναυτικών, των εμπόρων και των παιδιών, έτσι όπως αυτός λατρεύτηκε στις κάτω Χώρες, κυρίως από τον 12ο αιώνα και μετά.
Τον 17ο αιώνα Ολλανδοί Καλβινιστές μεταναστεύοντας στην Αμερική έπαιρναν μαζί τους και την εικόνα του Αγίου Νικολάου και έγινε ο Saint Nick και ο Santa Claus. Μετακινήθηκε όμως μερικές εβδομάδες αργότερα για να επισκεφθεί τα παιδιά την παραμονή των Χριστουγέννων.
Ο τύπος αυτός ταξίδευσε και σε άλλες Χώρες. Γύρω στα 1870 η γλυκιά και γενναιόδωρη μορφή του ταξίδεψε και στην Βρεταννία, όπου και συγχωνεύτηκε με τον σκανδιναβικής προέλευσης, πατέρα των Χριστουγέννων και γέννησε μύθους, θρύλους, τραγουδάκια και αξεπέραστες συνήθειες.

Ταυτιζόμενος ο Saint Nick, με τον Santa Claus και τον Father Christmas μεταφέρθηκε στην Αμερική από τους Ευρωπαίους μετανάστες και όπως ήταν επόμενο εκεί αλλάζει μορφή, αποκτά την μορφή του καλοθρεμμένου και ολοπόρφυρου αγίου, που επειδή δεν μπορεί να ζει στις χιονισμένες πλαγιές του Άσπεν ή του Βερμόντ για λόγους παραδοσιακής αλλά και εμπορικής αποστασιοποίησης μένει κάπου στον Βόρειο Πόλο» .
Βεβαίως, εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο "τύπος", που στην Ευρώπη και την Αμερική ονομάσθηκε Saint Nick, Santa Claus και Father Cristmas, από μας ονομάζεται Αι-Βασίλης.
Οι δυτικοί δεν τον ονομάζουν Αι-Βασίλη, αλλά Saint Nick, Santa Claus και Father Cristmas.
Εμείς ταυτίσαμε τον δυτικό αυτόν "τύπο" με τον Αι-Βασίλη, αφού εξοβελίσαμε τον δικό μας Άγιο Βασίλειο.
Ο σημερινός Αι-Βασίλης
Ο σημερινός Αι-Βασίλης είναι δημιούργημα του αγγλοσαξωνικού κόσμου και απηχεί την νοοτροπία του. Ο Αι-Βασίλης αυτός γεννήθηκε αρχές του 19ου αιώνα από έναν αστό προτεστάντη καθηγητή, τον Κλημέντιο Κλάρκ Μούρ πού έγραψε για τα παιδιά του μια ιστορία με ήρωα έναν Αι-Βασίλη, την The Night Before Christmas και δημοσιεύθηκε την 23 Δεκεμβρίου του έτους 1823 στην εφημερίδα « Sentinel» .

Η ιστορία αυτή εικονογραφήθηκε από τον πατέρα του χιουμοριστικού αμερικανικού σχεδίου Τόμας Νάστ, ο οποίος ήταν γερμανικής καταγωγής και δανείστηκε στοιχεία από την γερμανική λαϊκή παράδοση των Χριστουγέννων αλλά και την παραδομένη μορφή του πλανόδιου γερμανού εμπόρου .
Υπάρχουν αναλύσεις σύμφωνα με τις οποίες « ο Άγιος Βασίλης γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του αμερικανικού Εμφυλίου, όταν ο Νάστ εργαζόταν στο Harper's Weekly, στο μεγαλύτερο περιοδικό της εποχής, και του είχε ανατεθεί να απεικονίζει με αλληγορικές εικόνες τα δρώμενα του πολέμου. Μία από αυτές ήταν "ο Άγιος Βασίλης στο στρατόπεδο", όπου παρουσιάζεται για πρώτη φορά ο Άγιος με τα χαρακτηριστικά ενός ευτραφούς άνδρα, ολοστρόγγυλου και ροδαλού, καλυμμένου από άστρα, ο οποίος μοίραζε δώρα σε ένα στρατόπεδο των Βορείων. Ο Άγιος Βασίλης του Νάστ δεν εξελίχθηκε, παρέμεινε ο ίδιος με το κόκκινο κουστούμι με τα λευκά γουνάκια, την άσπρη γενιάδα και τα παιχνίδια του.
Με αυτό το σκίτσο, τα Χριστούγεννα έγιναν ημέρα αργίας και ο Άγιος Βασίλης αναγορεύτηκε σε τοπική θεότητα - καλόκαρδο πνεύμα που αντιπροσώπευε την ευημερία και την οικογενειακή ζωή των Βορείων, σε αντίθεση με το μύθο της ιπποτικής παράδοσης και της βαθύτατα ιθαγενούς κολτούρας του Νότου.
Βασισμένος στην επιτυχία που γνώρισε το έργο του το 1862, ο Νάστ συνέχισε να παράγει σχέδια του Άγιου Βασίλη κάθε Χριστούγεννα κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου.
Και η σύλληψή του έγινε αποδεκτή, διότι έδωσε στην παραδοσιακή ασκητική αυστηρή και αποστεωμένη εικόνα του Father Christmas του Pelze - Nicol και του Pere Noel, μια άλλη διάσταση που αντικατόπτριζε την αφθονία και την ευμάρεια.


Στις αρχές του αιώνα μας
ο αι-Βασίλης άλλαξε κάπως μορφή, και έγινε όπως ακριβώς τον γνωρίζουμε σήμερα. Σε αυτό συνετέλεσε η Κόκα-Κόλα. Κι αν ήταν ο σκιτσογράφος Τόμας Νάστ που τον φαντάστηκε πρώτος, περίπου όπως είναι σήμερα, η Κόκα-Κόλα αποτέλεσε την αφορμή για να γίνει η μορφή του τόσο δημοφιλής. Στα 1931, που η Κόκα Κόλα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Σάντα Κλάους στη χειμωνιάτικη διαφημιστική της εκστρατεία και ανέθεσε σε έναν άλλο Αμερικανό καλλιτέχνη, τον Χάντον Σάνμπλομ, να τον σχεδιάσει. Εκείνος διάλεξε για τον Άγιο τα χρώματα της Κόκα Κόλα καί... να τος, με τις μαύρες μπότες του, το μακρύ σκουφί του, το κόκκινο κοστούμι του και την άσπρη του γούνα, όπως τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε.
Αι-Βασίλης και καμινάδες
Η παράδοση σύμφωνα με την οποία ο Αι-Βασίλης περνά μέσα από καμινάδες για να δώσει δώρα στα παιδιά προέρχεται από το ποίημα του Κλέμεντ Μούρ με τίτλο « μιά επίσκεψη του Αγίου Νικόλα», ο οποίος « δανείστηκε την ιδέα της καμινάδας, μαζί με την ιδέα του έλκηθρου και των οκτώ ελαφιών που το σέρνουν, από ένα φινλανδικό παραμύθι» .

Επομένως
ο αι-Βασίλης της Μικράς Ασίας που είναι εγγράμματος και δίδει ως δώρο την γνώση, μετατρέπεται στον Σάντα Κλάους που δίδει την εφήμερη ηδονή της κατανάλωσης και έρχεται σε μας μετονομαζόμενος σε Αι-Βασίλη.
Άγιος Νικόλαος ή Σάντα Κλάους
Για τις χώρες της Δύσης αυτός που φέρνει τα δώρα στους φτωχούς και τα παιδιά είναι ο Άγιος Νικόλαος ή Santa Clause, τον οποίο στην Ελλάδα γιορτάζουμε στις
6 Δεκεμβρίου και τον θεωρούμε προστάτη των Ναυτικών.

Στην Ιστορία του Αγίου Νικολάου, ως προστάτη των φτωχών και των παιδιών, οι λαοί του βορρά ανάμιξαν και στοιχεία από αρχαιότερους μύθους, όπως τα ξωτικά, το άστρο του βορρά, το έλκηθρο. Έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος του Σάντα Κλάους, ενός ευτραφούς τύπου με στρογγυλά γυαλιά λευκά γένια, κόκκινη στολή και μαγικές ικανότητες, ο οποίος κατοικεί στο Βόρειο Πόλο και περιστοιχίζεται από νεράιδες του χιονιού και ξωτικά.

Ο Άγιος Νικόλαος εικονογραφείται στην ορθόδοξη παράδοση, ως γέροντας, ασπρογένης επίσκοπος και επειδή την πρώτη του Γενάρη γιορτάζει ο Άγιος Βασίλειος και συνηθίζουμε να προσφέρουμε δώρα την Πρωτοχρονιά, συνδυάστηκε το όνομα του εορτάζοντος Αγίου Βασιλείου με τη μορφή του άλλου Αγίου, του Αγίου Νικολάου, ο οποίος θεωρείται στη Δύση ως ο καλός παππούς Άγιος, που μοιράζει τα δώρα.

Πάντως αν θέλετε αναζητήστε το βιβλίο

"Ο Δικός μας Άγιος Βασίλης", του Βαγγέλη Ηλιόπουλου.

Το βιβλίο δε μιλάει για το χοντρό Αϊ-Βασίλη, σαν αυτό της Coca Cola, αλλά γι' αυτόν τον αδύνατο και ψηλό Αι-Βασίλη, αυτόν που έρχεται από τη Καισαρεία.
Πιο συγκεκριμένα μιλάει για μια οικογένεια που είναι πολύ φτωχή κι έχει πέντε παιδιά. Οι δυο γονείς, που δεν είχαν χρήματα, πήγαν στην πόλη να δουλέψουν και τα παιδιά έμειναν μόνα στο σπίτι. Όλα ήταν κορίτσια εκτός από το πέμπτο που ήταν αγόρι.
Η μεγάλη αδερφή φρόντιζε να ντύνονται με ζεστά ρούχα και να τρώνε καλά. Περισσότερο φρόντιζε το μικρούλη, τον Ιωάννη. Τις νύχτες μάλιστα φρόντιζε να τον σκεπάζει πολύ καλά με τη χοντρή κουβέρτα, που καμιά αδερφή δεν την ήθελε. Όμως τα φαγητά σιγά - σιγά λιγόστευαν και η μεγάλη αδερφή, η Μαρία, παρακάλεσε τις άλλες αδερφές να τρώνε λιγότερο, για να τρώει περισσότερο ο Ιωάννης. Σε λίγο άρχισαν να τους τελειώνουν και τα ξύλα. Ο μικρός παραπονιόταν.
Πριν ξαπλώσουν τα κορίτσια παρακάλεσαν το Θεό να λιώσουν τα χιόνια, για να μπορέσουν να βγουν έξω στην αυλή, ενώ ο Ιωάννης παρακάλεσε το Θεό να κάνει τους γονείς του να επιστρέψουν φέρνοντας δώρα και φαγητά. Την επόμενη μέρα χτύπησε η πόρτα και είδαν έναν αδύνατο γεροντάκο που ήθελε να ξεκουραστεί. Τα παιδιά πρόσεξαν ότι στη ζώνη του είχε περασμένο χαρτί και καλαμάρι. Τα παιδιά τον καλοδέχτηκαν και του πρόσφεραν ένα ζεστό ρόφημα.
Σε λίγο ο ξένος βγήκε κι επέστρεψε με μια αγκαλιά ξύλα για τη φωτιά. Τότε ο Ιωάννης του παραπονέθηκε γιατί περίμενε κάποιον με δώρα.
Ο ξένος πήγε, λοιπόν, στην κουζίνα και μεταμόρφωσε το μπαστούνι του σ' ένα δέντρο απ' όπου κρέμονταν φλουριά και είπε στα παιδιά ότι αυτά τα φλουριά θα τα έβαζε μέσα σε πίτες και θα τις μοίραζε σ' όλο τον κόσμο. Τα υπόλοιπα θα τα διαβάσετε στο βιβλίο...



Η ομάδα του blog

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ - Greek Theatrical Evenings
εύχεται σε όλους σας
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Πρωτοχρονιές της παλιάς Αθήνας του Κώστα Πρετεντέρη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μίμης Φωτόπουλος, Λουκιανός Ροζάν, Νάσος Κεδράκας, Γιώργος Κρίνος, Γιώργος Τσιτσόπουλος, Αλέκος Ουδινότητς, Χρήστος Τσαγανέας, Πόπη Κόντου, Λευτέρης Σφακιανάκης, Ταυγέτη Μπασούρη, Νέλλη Ρούμπου, Ασή Μιχαηλίδου, Γιάννης Φέρμης, Γιώργος Πλούτης, Ευγενία Περιορή, Δημήτρης Νικολαίδης, Κατερίνα Γιουλάκη, Μπέμπη Μωραιτοπούλου, Δήμος Σταρένιος, Νάντια Χωραφά, Σούλη Σαμπάχ, Βύρων Πάλλης, Φραγκούλης Φραγκούλης, Ρένος Βρεττάκος.

Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ο μαστρο -Παύλος ο Πισκολέτος, ο ήρωας στο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη" δεν ήταν κακός, αγαπούσε την οικογένειά του, αλλά έπινε λίγο παραπάνω και τεμπέλιαζε λίγο περισσότερο. Η αλήθεια όμως ήταν, ότι πολύ θα ήθελε να είχε λίγα λεφτά για ν' αγοράσει τουλάχιστον μια γαλοπούλα. Και από κείνο το σημείο αρχίζει η χριστουγεννιάτικη περιπέτειά του...


Χρονολογία Ηχογράφησης Τρίτη, 20 Δεκεμβρίου 1966
Πρώτη εκπομπή: 25 Δεκεμβρίου 1966
Επαναληπτικές εκπομπές: 29 Δεκεμβρίου 1973, 26 Δεκεμβρίου 1975, 25 Δεκεμβρίου 1993

Καρράς Βασίλης, ΤΕΧΝΙΚΟΣ
Κωστόπουλος Λάμπρος, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Σαμίου Δόμνα, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Μπουρούνης Δημήτριος, ΔΙΑΣΚΕΥΗ

Παίζουν οι ηθοποιοί: Νότης Περγιάλης, Γιάννης Αργύρης, Τάκης Βουλαλάς, Τζόλυ Γαρμπή, Δημήτρης Τσούτσης, Θάνος Δαδινόπουλος, Θόδωρος Μορίδης, Κώστας Κοσμόπουλος, Νάσος Κεδράκας, Κώστας Καφάσης, Νέλη Μαρσέλλου, Αγλαϊα Παγκάλου

Οι παλιοί καιροί του Χάρολντ Πίντερ


Παλιοί καιροί του Χάρολντ Πίντερ
- (Μάιος 1981)
θίασος "ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ"

Κέιτ - Πέπη Οικονομοπούλου
Ντήλυ - Δημήτρης Οικονόμου
Άννα - Μιράντα Σταθάτου


Οι Παλιοί Καιροί πραγματεύονται την επανασύνδεση παλιών φίλων: ένα μεσήλικο ζευγάρι, ο Ντήλυ και η Κέητ, και η Άννα, η συγκάτοικος της Κέητ, είκοσι χρόνια πριν. Καθώς συζητούν, προκαλούν ο ένας τον άλλον ανασύροντας μνήμες από το παρελθόν, το παρελθόν όμως διαθλάται. Τι πραγματικά συνέβη είκοσι χρόνια πριν, και τι συμβαίνει στη σκηνή; Στο έργο ο Ντήλυ ισχυρίζεται ότι πρωτοσυνάντησε την γυναίκα του βγαίνοντας από το σινεμά όπου είχαν δει την ταινία Απόκληρος.

Χρονολογία Ηχογράφησης, 3 Μαίου 1982
Πρώτη εκπομπή: 16 Μαίου 1982

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Πέπη Οικονομοπούλου,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γιάννης Μανωλιδάκης,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πέπη Οικονομοπούλου,
ΔΙΑΣΚΕΥΗ Δημήτρης Οικονόμου,

Παίζουν οι ηθοποιοί: Πέπη Οικονομοπούλου, Δημήτρης Οικονόμου, Κατερίνα Καραγιάννη

Ο μεγάλος περίπατος του Δημήτρη ΚεχαΪδη

Δημήτρης Κεχαΐδης (1933-2005). Ο Δημήτρης Κεχαΐδης γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Φοίτησε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο του θεάτρου με τα μονόπρακτα έργα "Μακρινό λυπητερό τραγούδι" και "Παιχνίδια στις αλυκές" που παραστάθηκαν από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν το 1958. Από τον Κουν ανέβηκαν και όλα τα υπόλοιπα έργα του, "Ο μεγάλος περίπατος", "Το πανηγύρι", "Η βέρα-το τάβλι" και "Δάφνες και πικροδάφνες", όλα γραμμένα σε συνεργασία με τη σύζυγό του Ελένη Χαβιαρά. Το τελευταίο έργο του είχε τίτλο "Με δύναμη από την Κηφισιά" και πρωτοπαραστάθηκε το 1997 από την "Εταιρεία Θεάτρου Σκηνή-Θέατρο της Οδού Κυκλάδων" του Λευτέρη Βογιατζή. Πέθανε στις 15.12.2005 στην Κηφισιά, μετά από μακρόχρονη αρρώστια.

Ο Δημήτρης Κεχαΐδης ανήκει στους σημαντικότερους νεοέλληνες συγγραφείς του θεάτρου. Με βασική θεματική προβληματική γύρω από την ελληνική μικροαστική μιζέρια, ο Κεχαΐδης καθιέρωσε μια ιδιότυπη θεατρική γραφή που θυμίζει πιστή αναπαραγωγή του καθημερινού λόγου, εμπλουτισμένη με μεγάλη συναισθηματική δύναμη.
Πρώτη εκπομπή: 13 Νοεμβρίου 1960
Επαναληπτικές εκπομπές: 19 Μαίου 1978, 27 Σεπτεμβρίου 1995

Χρηστίδης Μηνάς, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Μιχαλίτση Σοφία, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Βόκοβιτς Νίκος, ΔΙΑΣΚΕΥΗ

Παίζουν οι ηθοποιοί: Βέρα Ζαβιτσιάνου, Θόδωρος Κατσαδράμης, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Μαρία Μαρμαρινού,
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Τα καινούργια ρούχα του βασιλιά του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν


Ο Βασιλιάς μας ενδιαφέρεται μόνο για το τι θα φορέσει! Έχει ένα διαφορετικό ρούχο για κάθε ώρα της ημέρας και που τον χάνεις που τον βρίσκεις στο δωμάτιό του να αλλάζει φορεσιές!

Ένας Βασιλιάς που ζει στον κόσμο του, αδιαφορεί για τα προβλήματα του λαού και ασχολείται μόνο, με το τι πιο λαμπρό θα φορέσει για να εντυπωσιάσει.

Κάποια μέρα έρχονται στην πόλη δυο ράφτες που διαλαλούν ότι έχουν τα πιο όμορφα υφάσματα αλλά τα υφάσματα μπορούν να τα δουν μόνο όσοι είναι έξυπνοι και καλοί στη δουλειά τους.

Ο Βασιλιάς αμέσως δίνει διαταγή να του ράψουν καινούρια ρούχα και έτσι πιστεύει ότι θα μπορεί να ξεχωρίζει τους υπηκόους του, αυτοί που βλέπουν τα καινούρια ρούχα είναι οι έξυπνοι ενώ οι άλλοι όχι.

Κανένας όμως δεν τολμά να πει ότι δε βλέπει τα υφάσματα και όλοι καμαρώνουν το βασιλιά ο οποίος όλο καμάρι βγήκε βόλτα γυμνός!

Μόνο ένα παιδί θα φωνάξει την αλήθεια.
- Ο Βασιλιάς είναι γυμνός.
- Ο Βασιλιάς είναι γυμνός ένα παιδί το βρήκε
- Και με το θάρρος του σοφού, σε όλους μας το είπε
- Ο Βασιλιάς είναι γυμνός κι οι ράφτες είναι ψεύτες
- Γιατί μονάχα τα παιδιά, είναι οι σωστοί καθρέφτες.

Στο τέλος θα οδηγηθεί απ`το κενόδοξο και δουλικό περιβάλλον του σε μια πλήρη γελοιοποίηση.

Το παραμύθι αυτό του Χ. Κ. Άντερσεν είναι μια καταπληκτική σάτιρα, κατά της ματαιοδοξίας, της φιλαυτίας και της δουλικότητας.

Η ΜΥΤΗ του Νικολάι Γκόγκολ








Paulo Szot in The Nose photo by Sara Krulwich






Υπόθεση: Στις 25 Μαρτίου, ο κουρέας Ιβάν Yakovlevich, βρίσκει μια μύτη στο ψωμί του κατά τη διάρκεια του πρωινού. Με τρόμο αναγνωρίζει αυτή τη μύτη, πως είναι ενός από τους τακτικούς πελατές του, του Collegiate Assessor Kovalyov (γνωστού ως 'Major Kovalyov'. Προσπαθεί να την ξεφορτωθεί ρίχνοντας την στο ποταμού Νέβα, αλλά πιάνεται από έναν αστυνομικό.


Η "Mύτη" (1835) του Γκόγκολ αποτελεί οριακή περίπτωση αλληγορικής φανταστικής αφήγησης. Στο διήγημα αυτό μια μύτη αποσπάται από τον κάτοχό της, ζει μια ανεξάρτητη ζωή και μετά από ένα διάστημα επιστρέφει στη θέση της. Σε αντίθεση με την εμφάνιση του φαντάσματος της ζητιάνας στο διήγημα του Κλάιστ, που προκαλεί τρόμο στα πρόσωπα του έργου, εδώ η εξαφάνιση της μύτης δεν προκαλεί καμιά έκπληξη, αλλά γίνεται αποδεκτή σαν κάτι φυσικό, που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Το στοιχείο αυτό, της μη-έκπληξης, το συναντούμε συνήθως στα μαγικά παραμύθια. Εκεί, ωστόσο, το υπερφυσικό τοποθετείται σε ένα μυθικό κόσμο, όπου τα πάντα επιτρέπονται και δεν προκαλούν ανησυχία, ενώ στο διήγημα του Γκόγκολ το υπερφυσικό συμβαίνει στην καθημερινή μας πραγματικότητα. Το κείμενο υποβάλλει αρχικά μια αλληγορική ερμηνεία του αλλόκοτου συμβάντος της μύτης, σχετικά με το γεγονός ότι ένας καθωσπρέπει άνθρωπος δεν μπορεί να μην έχει μύτη. Η αλληγορία όμως αυτή δεν ολοκληρώνεται. Η σημασία του συμβάντος της αποκόλλησης της μύτης, όπως υποστηρίζει και ο αφηγητής στο τέλος του διηγήματος είναι ουσιαστικά η μη-σημασία του.

Η "Μύτη" αναγγέλλει ουσιαστικά τη λογοτεχνία του υπερφυσικού του 20ου αιώνα, που συγκροτείται με βάση μια ιδιαίτερη λειτουργία του παραλόγου, τελείως διαφορετική από τις παραδοσιακές φανταστικές αφηγήσεις. Στο διήγημα του Κλάιστ το παράλογο, η εμφάνιση του φαντάσματος, παρεμβαίνει σε έναν ισορροπημένο, κανονικό κόσμο και δημιουργεί μια εφιαλτική ατμόσφαιρα καθώς ανατρέπει τους νόμους της ανθρώπινης λογικής. Αντίθετα, στο διήγημα του Γκόγκολ ο πραγματικός κόσμος παρουσιάζεται το ίδιο αλλόκοτος όσο και το υπερφυσικό συμβάν, το οποίο δεν προκαλεί καμιά έκπληξη για το λόγο ότι εμφανίζεται να αποτελεί μέρος της παράλογης πραγματικότητας του κόσμου.

«Χάριν αξιοπρεπείας ο Ιβάν Γιακόβλεβιτς έβαλε μια ρόμπα πάνω από την πουκαμίσα του, κάθισε στο τραπέζι, έβαλε λίγο αλάτι, καθάρισε δυο κρεμμύδια, πήρε ένα μαχαίρι και με εξαιρετικά σοβαρό ύφος άρχισε να κόβει το καρβέλι. Κόβοντάς το στη μέση κοίταξε μέσα και προς μεγάλη του έκπληξη είδε κάτι άσπρο. Το έβγαλε προσεκτικά με το μαχαίρι του και το πάτησε με το δάκτυλό του. "Είναι σκληρό..." σκέφτηκε, "τι στο καλό μπορεί να είναι;"

Το πίεσε με τα δάκτυλά του και το έβγαλε -μια μύτη!... Στη θέα της τα χέρια του κρεμάστηκαν, ύστερα έτριψε τα μάτια του και ξανακοίταξε το αντικείμενο: ναι, μια μύτη, δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία, και μάλιστα του φαινόταν σαν να την ήξερε. Μια έκφραση φρίκης απλώθηκε στο πρόσωπο του Ιβάν Γιακόβλεβιτς. Όμως αυτή η φρίκη δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με την αγανάκτηση που κατέλαβε την κυρία σύζυγό του.

"Από πού έκοψες αυτή τη μύτη, χασάπη;" έσκουξε, κιτρινίζοντας από την οργή της. "Ρεμπεσκέ! Μπεκρούλιακα! Εγώ η ίδια θα το αναφέρω στην αστυνομία. Εγκληματία με δίπλωμα! Κιόλας τρεις άνθρωποι μού 'χουν πει ότι τους τράβηξες τόσο δυνατά τις μύτες ενώ τους ξύριζες, ώστε είναι θαύμα που αυτές είναι ακόμα στη θέση τους."»

Πρώτη εκπομπή: 26 Δεκεμβρίου 1991
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Μάνος Βενιέρης,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Δανάη Ευαγγελίου,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Μάνος Βενιέρης,

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Χριστόπουλος, Γιώργος Μούτσιος, Γιώργος Παληός, Αγγελος Γεωργιάδης, Ελένη Κριτή, Κώστας Μανιατάκης, Μάνθος Ράπτης, Μαρία Μπονίκου, Γιώργος Σαλτόγλου, Αντώνης Τρικαμινός
Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

ΤΡΩΑΔΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ

Πρώτη εκπομπή: 6 Νοεμβρίου 1963
Επαναληπτικές εκπομπές: 22 Νοεμβρίου 1970

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Θεοδοσιάδης,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Εφη Φερεντίνου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γκίκας Μπινιάρης, Στέλιος Βόκοβιτς, Ελσα Βεργή, Ελλη Βοζικιάδου, Ελένη Νενεδάκη, Ελλη Ξανθάκη, Ελένη Χατζηαργύρη, Κάκια Παναγιώτου, Βασίλης Κανάκης, Πίτσα Καπιτσινέα, Ελένη Κυπραίου, Αννα Ραυτοπούλου

ΗΜΕΡΕΣ ΝΙΟΤΗΣ ΤΟΥ Ντέιβιντ Στόρεϋ

Χρονολογία Ηχογράφησης, 1 Ιουνίου 1987
Πρώτη εκπομπή: 3 Ιανουαρίου 1988
Επαναληπτικές εκπομπές: 16 Νοεμβρίου 1989

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Μεσάλας,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Αλέξης Μινωτής,
ΠΑΡΑΓΩΓΗ Βίκη Μουνδρέα,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ολυμπία Κυριακάκη,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη,
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κώστας Καστανάς, Πέπη Μεταλλίδου, Νίκος Τζόγιας, Χρήστος Πολίτης, Μαρία Τσακαλίδου, Γιώργος Τσιτσόπουλος
Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ ΚΙΜΩΝ ΖΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΟΥΤΟΥΤΖΑΚΗ

Χρονολογία Ηχογράφησης, 30 Νοεμβρίου 1958
Πρώτη εκπομπή: 28 Οκτωβρίου 1959
Επαναληπτικές εκπομπές: 28 Οκτωβρίου 1964, 23 Οκτωβρίου 1996

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Θεοδοσιάδης, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Σπύρος Σκιαδαρέσης, ΔΙΑΣΚΕΥΗ
Τάσος Παπάς
Παίζουν οι ηθοποιοί: Τίτος Βανδής, Τασώ Καββαδία, Βάσω Μεταξά, Κώστας Μπαλαδήμας, Νίκος Τζόγιας, Δέσποινα Νικολαϊδου, Νίκος Παπαναστασίου, Λευτέρης Σφακιανάκης, Βασίλης Αυλωνίτης

ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ Τζων Πάτρικ

Χρονολογία Ηχογράφησης, 3 Μαρτίου 1969
Πρώτη εκπομπή: 5 Μαρτίου 1969

ΤΕΧΝΙΚΟΣ Νίκος Δροσόπουλος, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Κωστής Λειβαδέας, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Αγγελική Ζερβού,
Παίζουν οι ηθοποιοί: Εφη Ροδίτη, Βασίλης Μαυρομάτης, Γιώργος Τζώρτζης, Νάσος Χριστογιαννόπουλος, Θύμιος Καρακατσάνης, Μάκης Λειβαδάς, Μιχάλης Μαραγκάκης,
Αικατερίνη Μηλιαδάκη, Λιάκος Χριστογιαννόπουλος.
Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΜΕΛΑ

"Στη σαλάτα βάζουμε λάδι και ξύδι, το λάδι μένει λάδι και το ξύδι, ξύδι, ποτέ δεν γίνονται ένα".
Με αυτά τα λόγια ο Προκόπης, ο ήρωας του έργου του Σπύρου Μελά, μέσα από τη λαϊκή θυμοσοφία, ξεκαθαρίζει τα πράγματα σε σχέση με την εκπαίδευσή του. Μια εκπαίδευση στον Προκόπη Μπαμπά - Λαό από την αυτοαποκαλούμενη "υψηλή κοινωνία" που μαϊμουδίζει την ξενομανία της εποχής της. Ένα έργο που αντέχει μέσα στον χρόνο, μια άριστη κωμωδία ηθών και καταστάσεων, όπου το τραγικό διαδέχεται το κωμικό, μέσα από γεγονότα του χθες, του σήμερα και του αύριο.
Σπύρος Μελάς (1883-1966), Ακαδημαϊκός από τη Ναύπακτο. Το πρώτο του δράμα «Ο Γιος του Ίσκιου» είναι επηρεασμένο από τη φιλοσοφία του υπεράνθρωπου του Νίτσε.
Κοινωνικά δράματα είναι τα έργα του: «Το κόκκινο πουκάμισο», «Το χαλασμένο σπίτι», «Το άσπρο και το μαύρο» και «Μια νύχτα μια ζωή». Από τα καλύτερα όμως δραματικά έργα της λογοτεχνίας μας είναι το ιστορικό του δράμα «Παπαφλέσσας» και η κωμωδία του «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται».

Για το σινεμά
Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται Χρονιά Παραγωγής:1953 Σκηνοθέτης: ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Παραγωγή: ΑΝΖΕΡΒΟΣ Σενάριο: ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Σενάριο Αρχική Πηγή: ΜΕΛΑΣ ΣΠΥΡΟΣ "Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ
Hθοποιοί: ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, ΣΑΣΑ ΝΤΑΡΙΟ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ,
ΓΚΕΛΥ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ (1η ΕΜΦΑΝΙΣΗ)
Μουσική Εκτέλεση:ΚΟΥΝΑΔΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ (" ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ")

Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται 1976, Έγχρωμη
Παραγωγή: Φίνος Φιλμ Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης, από το έργο του Σπύρου Μελά «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Ηθοποιοί: Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Τόνια Καζιάνη, Νίκος Δαδινόπουλος, Λουίζα Ποδηματά, Λευτέρης Βουρνάς, Καίτη Ιμπροχώρη

Υποθεση:
Ο γιός του ταβερνιάρη Προκόπη Κολαούζου, Γιάννης, γυρίζει από το εξωτερικό όπου σπούδαζε πολιτικές επιστήμες, μαζί με την μνηστή του Ριρή. Η Ριρή προέρχεται από αριστοκρατική οικογένεια και οι γονείς της δύσκολα δέχονται έναν συμπέθερο από τα λαϊκά στρώματα, πόσο μάλλον τώρα που ο Γιάννης σκέφτεται να πολιτευτεί. Για χάρη του γιού του, ο Προκόπης κάνει κάποιους συμβιβασμούς για να μπορεί να σταθεί στην αριστοκρατική κοινωνία.


Για το ραδιόφωνο Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται (1971) Γιάννης Αργύρης, Ηλίας Λογοθέτης, Κική Ρέππα, Κώστας Παπαχρήστου, Ευάγγελος Πρωτοπαπάς, Λούλα Ιωαννίδου, Κώστας Σαντοριναίος, Μαρία Δημητριάδου, Λουκιανός Ροζάν

ΠΡΩΪ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΒΡΑΔΥ ΤΟΥ Dario Niccodemi

Μετάφραση - Διασκευή για το ραδιόφωνο: Ελευθερία Ντάνου
Σκηνοθεσία: Εύης Γαβριηλίδη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελένη Χατζηαργύρη, Νίκος Τζίγιας, Κούλα Αγαγιώτου, Λουκιανός Ροζάν, Ντίνα Κούκου, Δέσποινα Μπεμπεδέλη, Γιάννης Παπαγεωργίου.
Πρώτη εκπομπή: 13 Ιουνίου 1965

O Ντάριο Νικοντέμι γεννήθηκε στην Αργεντινή από Ιταλούς γονείς, μα τις σπουδές του τις έκανε στην Ιταλία. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε στα 1911 με το τρίπρακτο κοινωνικό δράμα "Το Καταφύγιο", που αμέσως κίνησε τις συμπάθειες του κοινού στον πρωτόβγαλτο συγγραφέα.
Ο συγκεκριμένος δραματουργός ήταν πολύ δημοφιλής στο πρωτο μισο του 20ου αιώνα. Τα διασημότερα έργα του που ερμήνευσαν με επιτυχία μεγάλες ντίβες της εποχής-Κοτοπούλη, Κυβέλη-είναι ΤΟ ΚΟΥΡΕΛΙ, Η ΣΚΙΑ και Η ΕΧΘΡΑ. Στις μέρες μας έχει περάσει στην γενική ληθη, ακομη και εντος Ιταλίας.
Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΔΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ


ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Σε μια πολιτεία, υπάρχει ένα Φίδι που για ν΄ αφήσει το νερό της πηγής να τρέξει, κάθε χρόνο κατασπαράζει ένα κορίτσι.

Την επιλογή κοριτσιών για την θυσία αυτή, την κάνουν οι κάτοικοι με κλήρωση.

Αυτή τη φορά, ο κλήρος πέφτει στην κόρη του Πασά, την Βεζυροπούλα. Ο Πασάς στεναχωρημένος βγάζει διαταγή πως όποιος σκοτώσει το καταραμένο φίδι, θα πάρει 200 λίρες, θα παντρευτεί την κόρη του, και μετά τον θάνατό του θα πάρει και τον θρόνο.

Έρχονται οι διάφοροι γνωστοί τύποι, αλλά κανείς δεν καταφέρνει να σκοτώσει το καταραμένο φίδι.

Τέλος ο Μέγας Αλέξανδρος, που κατά την παράδοση στο Θέατρο Σκιών συμβολίζει τον Άγιο Γεώργιο, σκοτώνει το φίδι, και λυτρώνει τον τόπο από τα δεινά.

Διασκευή για το ραδιόφωνο: Πέτρος Μαρκάκης
Σκηνοθεσία: Κώστας Κροντηράς
Σαντούρι: παίζει ο Γιάννης Τζόβενος
Κλαρίνο: ο Ανδρέας Χαρμαλιάς
Κιθάρα: ο Θεμιστοκλής Καράμπελας
Τεχνική επιμέλεια: Βασίλης Καρράς
Ψηφιακή επεξεργασία: Γιάννης Ψυχογιός
Ερευνα αρχειακού υλικού και επιμέλεια CD : Αιμιλία Κτενά – Σιδέρης Πρίντεζης

Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Μόλλας, Μιχάλης Καλογιάννης, Χριστόφορος Νέζερ, Κώστας Σαντοριναίος, Γιάννης Αργύρης, Αννα Ραυτοπούλου, Μιχάλης Μπούχλης, Σπύρος Ολύμπιος, Ευάγγελος Πρωτόπαπας, Παντελής Ζερβός, Νάσος Κεδράκας, Δημήτρης Ντουνάκης, Φοίβος Ταξιάρχης.
Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

O ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΛΙΕΡΟΥ


Le Sicilien ou L'Amour peintre (February 14, 1667) -- The Sicilian, or Love Is the Doctor

Ο ADRASTE είναι ερωτευμένος με την όμορφη ISIDORE. Υπάρχει όμως και ο Dom Pedro από τη Σικελία, ο οποίος σκοπεύει να την παντρευτεί.
Ο ADRASTE πηγαίνει τακτικά κάτω από τα παράθυρα των κοριτσιών, αλλά ποτέ δεν μίλησαν. Όμως στα μάτια της όμορφης ISIDORE φαίνεται πως τον αγαπάει τόσο πολύ.
Ο ADRASTE ζητάει από τον υπηρέτη του να τον βοηθήσει να κατακτήσει την όμορφη κοπέλα αλλά και να απαλλαγεί από τον Σικελό που ζηλεύει.


Χρονολογία Ηχογράφησης, 28 Νοεμβρίου 1983
Πρώτη εκπομπή: 13 Μαίου 1984
Επαναληπτικές εκπομπές: 5 Μαίου 1993

ΤΕΧΝΙΚΟΣ Νίκος Χανιώτης, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γρηγόρης Γρηγορίου, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γρηγόρης Γρηγορίου, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πόλυ Τσώνου.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαίρη Βασιλείου, Αγνή Βλάχου, Γιώργος Μπάρτης, Ντίνος Δουλγεράκης, Ζανό Ντάνιας, Ιάκωβος Ψαρράς, Τρύφων Καρατζάς, Λάμπρος Κοτσίρης,Γιώργος Κωνσταντής, Αλέκος Μαυρίδης, Γιώργος Μπαγιώκης, Νίκος Πόγκας, Ελένη Κούρκουλα

ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ του ΜΟΛΙΕΡΟΥ


ΙΑΤΡΟΣ ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΜΟΛΙΕΡΟΥ - Le mdecin volant

Ο Μολιέρος αντλεί την υπόθεση του έργου "Ο ιπτάμενος γιατρός" από τον καμβά μιας κομεντί ντελ άρτε. Ο τύπος του γιατρού είναι παραδοσιακό πρόσωπο της φάρσας, εδώ όμως το εύρημα είναι ο διπλός ρόλος που παίζει ο Σγαναρέλλος. Ο ψευτογιατρός "πετιέται" από το ένα σημείο στο άλλο, αλλάζοντας συνέχεια κοστούμι και υποκρινόμενος δύο διαφορετικά πρόσωπα. Ο γρήγορος ρυθμός και η σταδιακά κορυφωνόμενη αγωνία για την αποκάλυψη της απάτης, σε συνδυασμό με τα ακροβατικά τεχνάσματα που απαιτούνται για τις διαδοχικές μεταμφιέσεις ζωηρεύουν τις επιγραμματικά σχεδιασμένες σκηνές, αφήνοντας πάντα μεγάλο περιθώριο για αυτοσχεδιασμούς.


Χρονολογία Ηχογράφησης, 28 Νοεμβρίου 1983
Πρώτη εκπομπή: 13 Μαίου 1984

ΤΕΧΝΙΚΟΣ Νίκος Χανιώτης, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γρηγόρης Γρηγορίου, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γρηγόρης
Γρηγορίου, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πόλυ Τσώνου.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αγνή Βλάχου, Γιώργος Γεωγλερής, Γιώργος Κωνσταντής, Τάσος Κωστής, Αλέκος Μαυρίδης, Νίκος Πόγκας, Ελένη Κούρκουλα.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΟΡΟ του ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΛΣΤΟΙ


Στο διήγημά του «Μετά το χορό,» (После бала) ο κεντρικός του ήρωας ο Ιβάν Βασίλιεβιτς, πίσω από τον οποίο βρίσκεται ο συγγραφέας, συζητώντας με κάποιους συνομιλητές του, οι τελευταίοι θα υποστηρίξουν ότι το περιβάλλον είναι αυτό που φθείρει κι ο άνθρωπος είναι ανίκανος να καταλάβει τι είναι καλό και τι κακό. Στην ίδια αυτή συζήτηση οι ίδιοι αυτοί συνομιλητές του θα υποστηρίξουν μετά επιτάσεως ότι για την τελειοποίηση του ανθρώπου απαραίτητη και αναγκαία συνθήκη είναι η αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών, ο δε Τολστόι, με το στόμα του πολύπαθου ήρωά του θα ισχυριστεί ότι όλα εξαρτώνται από την τύχη, από την περίσταση.
Αφηγείται λοιπόν, σ΄ αυτό το εξαιρετικό διήγημα πώς ο ήρωας του σε μια μεστή βραδιά, ανάμεσα στις καντρίλιες, τα βαλς, τις πόλκες και τις μαζούρκες να διαδέχονται η μία την άλλη, ερωτεύεται τη νεαρή και όμορφη Βάρενκα, κόρη ενός συνταγματάρχη. Ο έρωτας του προς την χαριτωμένη Βαρένκα θα εκφραστεί με «ένα αίσθημα ενθουσιασμού» για τον πατέρα της. Η βεγγέρα θα τελειώσει και ο Ιβάν Βασίλιεβιτς θα επιστρέψει πανευτυχής στο σπίτι του. Ο έρωτάς του όμως προς την αγαπημένη του δε θα τον αφήσει να κοιμηθεί.
Νωρίς το πρωί λοιπόν κατευθύνεται προς τις παρυφές της κωμόπολης. Μέσα σε λίγα λεπτά ο αποκρουστικός ήχος μιας «άσχημης διαπεραστικής μελωδίας» θα συνοδευτεί από τη θέα ενός αποσπάσματος στρατιωτών που χτυπά ανελέητα έναν λιποτάκτη Τάταρο, ημίγυμνο, κατηγορούμενο για απόδραση. Ο Τάταρος σε κάθε χτύπημα θα εκλιπαρεί: «Αδέρφια, ευσπλαχνιστείτε». Πίσω από τη πομπή των στρατιωτών ο ήρωάς μας θα διακρίνει τον πατέρα της αγαπημένης του, ο οποίος κάποια στιγμή ανικανοποίητος από τα χτυπήματα των στρατιωτών αναλαμβάνει να τους διδάξει πώς να χτυπούνε. Ο ήρωάς μας δεν πιστεύει στα μάτια του. Εν τούτοις, καταβάλει προσπάθεια να καταλάβει ό, τι αυτό που γινόταν με πεποίθηση και παραδοχή από τους άλλους θα ήταν κάτι που αυτός δε γνώριζε. Η προσπάθεια του όμως έπεσε στο κενό. Από εκείνο το περιστατικό η αγάπη του για την βελούδινη Βαρένκα θα φθίνει. Κι όχι μόνο αυτό. Το περιστατικό θα οδηγήσει τον Ιβάν Βασίλιεβιτς στο να μη καταταχτεί ποτέ στο στρατό. Και τελειώνει την αφήγηση ο ήρωας – ο Τολστόι- μ’ αυτά τα λόγια: «Να, λοιπόν, τι μπορεί να συμβεί και τι να αλλάξει και να κατευθύνει όλη τη ζωή ενός ανθρώπου.»


Πρώτη εκπομπή: 5 Ιανουαρίου 1978
Επαναληπτικές εκπομπές: 20 Απριλίου 1994, 3 Απριλίου 1996

Χρονόπουλος Διαγόρας, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, Γαζουλέα Πόλα, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Ιατρίδη Ιουλία, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλεξανδράκη Αλίκη, Τσάγκας Χρήστος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Φέρτης Γιάννης, Γεραλή Αννα, Μορίδης Θόδωρος, Κώνστα Ντίνα, Τσιάνος Κώστας

ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΑΝΤΡΗ του ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΥ


Υπόθεση: Το Φιόρε του Λεβάντε, η Ζάκυνθος, έτος 1883. Η αρχοντοπούλα Φωτεινή Σάντρη ζει ανέμελη ζωή με τον μικρότερο αδελφό της Μίμη. Όμως, η άφιξη για διακοπές του σαραντάρη πρώτου εξάδελφού της Άγγελου Μαρίνη, τη βγάζει απʼ την ανεμελιά και τη γεμίζει σκοτούρες και προβληματισμούς.
Ο Άγγελος ερωτεύεται με πάθος τη Φωτεινή η οποία όμως αποκρούει τα αισθήματά του, λόγω της συγγένειας, και τον αναγκάζει να επιστρέψει απογοητευμένος στην Αθήνα. Λίγους μήνες αργότερα, η Φωτεινή μαθαίνει ότι ο Πατριάρχης επέτρεψε να παντρευτούν δύο πρώτα εξαδέλφια, και γράφει στον Μίμη πως τον αγαπά, ζητώντας του να γυρίσει πίσω. Πληροφορείται, όμως, ότι στο μεταξύ ο Άγγελος παντρεύτηκε μιαν άλλη κοπέλα, και η Φωτεινή μέσα στην απόλυτη απελπισία της πέφτει και τσακίζεται από τον Κόκκινο Βράχο.

Η Κυβέλη Αδριανού το 1908 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Η ίδια είχε ζητήσει από το συγγραφέα να διασκευάσει για χάρη της σε θεατρικό έργο το διήγημα «Κόκκινος Βράχος», επειδή της άρεσε πολύ ο χαρακτήρας της ηρωίδας. Έτσι, δημιουργήθηκε η Φωτεινή Σάντρη που είχε τεράστια επιτυχία και έμεινε στο ρεπερτόριο του θιάσου Κυβέλης για πολλά χρόνια, γνωρίζοντας άπειρες επαναλήψεις. Ο Ξενόπουλος συνέχισε να την τροφοδοτεί με ένα έργο κάθε χρόνο έως το 1925 (Ραχήλ, Πειρασμός, Ψυχοσάββατο, Χερουβείμ, κ.ά).

Για το σινεμά:
Παραγωγής: 1949 – ΣΠΕΝΤΖΟΣ ΦΙΛΜ
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 3 Ιανουαρίου 1949
Διάρκεια: 80′
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Εισητήρια: 78.477 στην 1η προβολή (2η από 8)
Σενάριο: Γρηγόριος Ξενόπουλος (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ” ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΑΝΤΡΗ “)
Διασκευή Σεναρίου: Γρηγόρης Γρηγορίου
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Γρηγορίου

Πρώτη Εμφάνιση των Ίντα Χριστινάκη, Λυκούργος Καλλέργης, Τζένη Ρουσσέα, Μαρία Φωκά, Λύδια Στεφανίδου

Η γυναίκα της Ζάκυνθος του Διονυσίου Σολωμού


Το έργο είναι βασισμένο στο κλασικό λογοτεχνικό κείμενο, το πεζό ποίημα του Διονύσιου Σολωμού που έγραφε μεταξύ 1826-1827 και εγκατέλειψε ατελείωτο το 1829.
Το έργο ξεκίνησε ως σάτιρα εναντίον μίας γυναίκας, αλλά σταδιακά παίρνει προεκτάσεις καθολικότερες και γίνεται θρήνος και προφητεία ή όνειρο εφιαλτικό. Περιγράφονται οι σκληρές πράξεις και το φρικτό τέλος του κυρίαρχου γυναικείου προσώπου του έργου, που παρουσιάζεται παραμορφωμένο από τη δύναμη του Διαβόλου.

Στην αρχή παρουσιάζεται ένας ιερομόναχος, ο Διονύσιος, που μιλά ακουμπισμένος στο στόμιο ενός πηγαδιού. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται λόγος για τις «Μισολογγίτισσες», προς τις οποίες φέρεται απάνθρωπα Η Γυναίκα της Ζάκυνθος και στο πέμπτο κεφάλαιο έχουμε το προφητικό όραμα του ιερομόναχου, του κεντρικού προσώπου στην όλη αφήγηση, που συνεπαρμένος παρακολουθεί την πτώση του Μεσολογγίου. Η πρόζα είναι στιβαρή δημοτική, η έκφραση πυκνή και ο τόνος πολλές φορές αποκαλυπτικός.


Πρώτη εκπομπή: 27 Ιουλίου 1977
Επαναληπτικές εκπομπές: 19 Οκτωβρίου 1994

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Κροντηράς Κώστας, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μακρής Στέλιος

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαρίνος Ιορδάνης, Γαρμπή Τζόλυ, Γλυκοφρύδη Αντιγόνη,
Δουλγεράκης Ντίνος, Θανόπουλος Μάνος, Παναγιώτου Κάκια
Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΠΩΛΟΥ του ΄Αγγελου Βλάχου


Στην "Κόρη του παντοπώλου" (1865) ο ΄Αγγελος Βλάχος παρακολουθεί σκωπτικά μια οικογένεια μικροαστών και δεν διστάζει μαζί με τους ήρωές του να υπονομεύσει συνολικά τη δομή των σχέσεων που αναπτύσσονται πίσω απ’ την κλειστή πόρτα του ελληνικού σπιτιού

Χρονολογία Ηχογράφησης Τρίτη, 14 Ιουνίου 1955

Πρώτη εκπομπή: 14 Ιουνίου 1955

Επαναληπτικές εκπομπές:
2 Ιανουαρίου 1956
4 Μαίου 1964
25 Σεπτεμβρίου 1968
22 Φεβρουαρίου 1970
13 Ιουλίου 1986


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Κροντηράς Κώστας, ,ΔΙΑΣΚΕΥΗ Ολύμπιος Σπύρος

Παίζουν οι ηθοποιοί: Σπύρος Ολύμπιος, Μιχάλης Μπούχλης, Ελλη Ξανθάκη , Καίτη Λαμπροπούλου, Χριστόφορος Νέζερ

ΚΟΚΤΕΗΛ ΠΑΡΤΥ του Τ.Σ. ΄Ελιοτ

Η ΚΟΙΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ του Αντώνη Καραντώνη

Πρώτη εκπομπή: 15 Αυγούστου 1968

Κωστόπουλος Λάμπρος, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Σαλβαρλή Ειρήνη, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

παίζουν οι ηθοποιοί: Γιαννούλης Αγγελος, Ξανθάκη Ελλη, Κονδύλη Ζέτα, Λιάσκου Χλόη, Ρευματάς Μάκης

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ του Βιτσέντζου Κορνάρου

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΕΡΗΜΙΑ του Ευγένιου Ο Νηλ

Υπόθεση: Την ημέρα της 4ης Ιουλίου 1906 σε μια μικρή πόλη του Connecticut η οικογένεια Miller τελειώνει το πρωινό της. Ο Nat Miller είναι ιδιοκτήτης του τοπικού κέντρου εφημερίδων και μαζί με την γυναίκα του Essie μεγαλώνουν την οικογένεια τους. Έχουν τον 11χρονο Tommy που περιμένει με ανυπομονησία τα πυροτεχνήματα της εθνικής εορτής,, την 15χρονη Mildred που ενοχλεί συνέχεια τον 19χρονο Arthur ο οποίος παίζει football στο Yale. Στο τραπέζι επίσης βρίσκονται η Lily αδελφή του Nat και ο Sid αδελφός της Essie's που έχουν μια μακροχρόνια σχέση με αλλεπάλληλους χωρισμούς εξαιτίας του προβλήματος αλκοολισμού του Sid.
Τέλος από το τραπέζι απουσιάζει ο 17χρονος Richard, για τον οποίο η μητέρα τους ανησυχεί ιδιαίτερα λόγω των «ανατρεπτικών» βιβλίων που συνηθίζει να διαβάζει. Του αρέσουν κυρίως τα έργα των Swinburne, Shaw, Oscar Wilde και του Omar Khayyam. Θα γίνει άραγε αναρχικός; Ο Richard είναι ερωτευμένος με το κορίτσι της διπλανής πόρτας την Muriel.
Η οικογενειακή συγκέντρωση διακόπτεται από τον πατέρα της Muriel τον κ. McComber που έρχεται να ζητήσει εξηγήσεις για τα ερωτικά γράμματα του Richard που βρήκε και απευθύνονται στην κόρη του. Ο κ. Miller προσπαθεί να υπερασπιστεί το γιό του αν και ο McComber είναι από τους καλύτερους πελάτες του καταστήματος του. Η Muriel είναι ήδη τιμωρημένη και αναγκάστηκε υπό την πίεση του πατέρα της να γράψει ένα γράμμα προς τον Richard που διαλύει τη πλατωνική σχέση τους.
Έτσι η ερημιά καταλαμβάνει την καρδιά του Richard.
Αργότερα ο Wint Selby συμμαθητής του Arthur ζητά από τον Richard να πάει μαζί του σε ένα διπλό ραντεβού αφού ο Arthur είναι απασχολημένος και δεν μπορεί να πάει. Το ραντεβού καταλήγει να είναι επίσκεψη σε πορνείο. Ο Wint είναι εξαφανισμένος στα δωμάτια και ο Richard βρίσκεται να πίνει με την κατά είκοσι χρόνια μεγαλύτερη του Belle.
Οι γονείς ανησυχούν που ο Richard αργεί και πολύ περισσότερο όταν κάποια στιγμή επιστρέφει μεθυσμένος και αναστατωμένος. Ο Sid ως «ειδικός» αναλαμβάνει να πάει τον Richard στο κρεβάτι του ενώ οι γονείς του συζητούν για την τιμωρία που πρέπει να του επιβληθεί.
Το επόμενο μεσημέρι ο Nat έρχεται στο σπίτι για να ανακοινώσει στο γιό του την τιμωρία που θα υποστεί. Τον βρίσκει να κοιμάται ακόμα και μετά από μια σύντομη διαφωνία με τη σύζυγο του αποχωρεί ευχαριστημένος που η επιβολή της τιμωρίας αναβλήθηκε.
Όταν ο Richard ξυπνά η μητέρα του ανακοινώνει ότι πρέπει να μείνει μέσα στο σπίτι ενώ σχεδόν ταυτόχρονα η μικρή αδελφή του φέρνει ένα γράμμα από την Muriel που του λέει ότι θα το σκάσει κρυφα από το σπίτι της το βράδυ ώστε να τον συναντήσει. Πράγματι το βράδυ το νεαρό ζευγάρι βρίσκεται μαζί και αφού κάνουν μια μικρή ανασκόπηση για την περίοδο των διακοπών που πέρασαν, συζητούν για το μέλλον και τελικά δίνουν το πρώτο τους φιλί.
Πίσω στο σπίτι ο Nat και η Essie συζητούν για την τιμωρία του γιού τους και για το νέο ότι ο κ. McComber δεν βλέπει πλέον με κακό μάτι τον Richard.
Κάποια στιγμή εμφανίζεται και ο Richard φανερά ερωτοχτυπημένος. Η μητέρα τον αφήνει με τον πατέρα του και ακολουθεί μια συμβουλευτική συζήτηση για τις γυναίκες και το ποτό.
Το έργο τελειώνει ευχάριστα με τον ερωτοχτυπημένο Richard να κοιτά το φεγγάρι και τους γονείς του να φιλιούνται.


Eugene O’ Neill (1888-1953)
Δεσπόζων δραματουργός, που υπερέχει όλων των Αμερικανών θεατρικών συγγραφέων που προηγήθηκαν και όλων αυτών που τον διαδέχτηκαν, ο Ευγένιος ΟʼΝηλ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, γιος του πασίγνωστου ρομαντικού ηθοποιού Τζέιμς ΟʼΝηλ, διάσημος στον ρόλο του Κόμη του Μόντε Κρίστο. Η μητέρα του ΟʼΝηλ ήταν τοξικομανής και ο αδελφός του αλκοολικός. Ο ίδιος ο ΟʼΝηλ δεν ήταν μόνο φιλάσθενος σχεδόν όλη του τη ζωή, αλλά και μια βασανισμένη ψυχή. Έγραψε πετυχημένα θεατρικά έργα με δυο τρόπους: τον ρεαλιστικό και τον εξπρεσιονιστικό. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έκανε δυο σταδιοδρομίες στο θέατρο, μιας και έμεινε σιωπηλός για τα δώδεκα χρόνια, από το 1934 μέχρι το 1946. Το 1936 του απενεμήθη το Βραβείο Νόμπελ.

Ο ΟʼΝηλ είχε το θέατρο στο αίμα του, μα πριν επιδοθεί σʼαυτό φοίτησε ένα χρόνο στο πανεπιστήμιο του Πρίνσετον, έγραψε ποιήματα, ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία, έκανε εξορύξεις, κρυφό γάμο που διαλύθηκε, ταξίδια στην Νότια Αμερική, Νότια Αφρική και Αγγλία, πέρασε αρρώστιες και κόλλησε φυματίωση. Το 1915 πήγε στο Πρόβινσταουν, και η παράσταση του μονόπρακτου έργου του Προς ανατολάς για το Κάρντιφ (Bound East for Cardiff) από τον τοπικό θίασο (Provincetown Players) πάνω σε μια πρόχειρα στημένη σκηνή στην καλύβα ενός ψαρά, στην άκρη μιας προβλήτας, σήμανε την πραγματική γέννηση του Αμερικανικού θεάτρου. Ήταν επίσης η πρώτη εμφάνιση ενός δραματουργού που κανένας στον αιώνα του δεν θα υπερτερούσε. Τα μέλη του θιάσου ήταν ενήμεροι για το τι γινόταν στην Ευρώπη: για τον Αντρέ Αντουάν (1858-1943) στη Γαλλία, τον Μαξ Ράινχαρντ (1873-1943) στη Γερμανία, τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ (1849-1912) στη Σουηδία, τον Στανισλάβσκι στη Ρωσία… Το Αμερικανικό θέατρο ενηλικιώθηκε, και ο κύριος δραματουργός του είχε την απαραίτητη μεγαλοφυία και τόλμη.

Ο ΟʼΝηλ είχε πάθος, ψυχοπόνια και έναν άκαμπτο ρεαλισμό. Αν και αγωνιώδης χαρακτήρας, μια δυστυχισμένη ύπαρξη και ασθενικός, παρʼ όλα αυτά μπόρεσε να επιτύχει μια συμβιβαστική ψυχική κατάσταση. Το κλειδί της επιτυχίας του το δήλωσε ο ίδιος σʼένα γράμμα που έγραψε σχετικά με το έργο Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα (Mourning Becomes Electra):
Χρειάζοταν μείζων γλώσσα… Κι εγώ δεν την έχω. Και σαν παρηγοριά θα έλεγα πως από τις αποδείξεις των όσων γράφονται σήμερα, μείζων γλώσσα είναι ανέφικτη για κάποιον που ζει στο διιστάμενο, διαλυμένο δόλιο ρυθμό των ημερών μας. Το καλύτερο είναι να είσαι παθητικά εύγλωτος με τις συγκινητικές, δραματικές σου ασυναρτησίες.
Δίκιο είχε ο ΟʼΝηλ. Κανένας δραματουργός του 19ου και 20ου αιώνα δεν μπόρεσε να πλησιάσει αυτό που ονόμασε «μείζων γλώσσα», και που μόνο γιʼαυτόν ήταν το ποθούμενο. Ο Μπρεχτ πέτυχε μείζων γλώσσα, αλλά στην λυρική του ποίηση. Μόνο ο ΟʼΝηλ μπόρεσε να δημιουργήσει ένα δραματικό πλαίσιο, οι σχισμές του οποίου περιβάλλουν ποιητικές σιωπές, και οι «ασυναρτησίες» είναι πράγματι «παθητικές». Τον αποδοκίμασαν επειδή δεν δημιούργησε «ήρωες με ανάστημα», μα κι αυτό είναι ένας λόγος που είναι πράγματι μοντέρνος.

Πέρα από τον ορίζοντα (Beyond the Horizon, 1920), το πρώτο του ολοκληρωμένο έργο, είναι μια νατουραλιστική μελέτη δύο αδελφών που κάνουν κακές επιλογές στη ζωή τους, με αποτέλεσμα να υποστούν τις συνέπειες των λαθών που προκάλεσε η ερωτική επιθυμία. Ο αυτοκράτορας Τζόουνς (The Emperor Jones, 1921) έχει εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα και ο ΟʼΝηλ το έγραψε πριν ακόμα μάθει για τους Ευρωπαίους εξπρεσιονιστές: ένας νέγρος δικτάτορας στην Καραϊβική το σκάει από τα θύματά του υπό τον ήχο μιας ανελέητης τυμπανοκρουσίας. Ο μεγαλόσωμος τριχωτός άνδρας (The Hairy Ape, 1922), κι αυτό έργο εξπρεσιονιστικό, αφορά έναν σκληρόκαρδο θερμαστή που αναζητάει μια πιο ανθρώπινη εκπλήρωση. Προσπαθεί να βρεί καταφύγιο σʼ αυτό που νομίζει πως είναι, αγκαλιάζοντας ένα γορίλλα ο οποίος τον σκοτώνει.

Πόθος κάτω από τις λεύκες (Desire Under the Elms, 1925), που οφείλεται κατά μέγα μέρος στο ενδιαφέρον του ΟʼΝηλ για τον φροϊδισμό, είναι μια επιστροφή στον ρεαλισμό, και ένα από τα πιο δυνατά του έργα.

Ο μέγας θεός Μπράουν (The Great God Brown, 1926) ακολουθεί έναν πειραματισμό μάλλον ακατάλληλο για θεατρική παράσταση, πάντως διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα. Σʼ αυτό το έργο ο ΟʼΝηλ χρησιμοποίησε μάσκες στην απόπειρα να προσδιορίσει τη διαφορά μεταξύ την αστική και την δημιουργική ιδιοσυγκρασία. Αλλά ο κεντρικός του ήρωας ο Ντιόν Άντονυ (Διόνυσος-΄Αγιος Αντώνιος) παραείναι συμβολικός, αν και η αγωνιώδης ταλάντευση μεταξύ ειδωλολατρικής δημιουργίας και χριστιανικής ηθικής είναι σε μερικά σημεία έντονα και συγκινητικά δοσμένη. Στο Μάρκος Εκατομμυριούχος (Μarco Millions, 1928) ο ΟʼΝηλ στράφηκε ανεπιτυχώς στην σάτιρα: η σκωπτικότητα για τον υλισμό είναι ευνόητη όσο και ανιαρή. Δεν υπάρχει ένταση. Δυναμό (Dynamo, 1929) είναι το χειρότερο και το πιο ιδεολογικά βαρυμμένο έργο του ΟʼΝηλ. Αντιλαμβανόμενος το πόσο τον βασάνιζε η απώλεια της πίστης του στον καθολικισμό της παιδικής του ηλικίας, δοκίμασε ένα πείραμα που ουσιαστικά δεν πίστευε, όπου παρουσιάζει μελοδραματικά το ανεπιτυχές αποτέλεσμα ενός νεαρού να αντικαταστήσει την πίστη σʼ ένα δυναμό για τον καλβινισμό της παιδικής του ηλικίας. Μέρες δίχως τέλος (Days without End, 1934) έχει δύο ηθοποιούς που παίζουν τον ίδιο άνθρωπο: ο ένας σκεπτικιστής, ο άλλος πιστός. Εδώ η αποτυχία του ΟʼΝηλ να ξαναβρεί τον καθολικισμό είναι ξεκάθαρη, αν και τότε πολλοί πίστευαν πως είχε επανέλθει.

Ανάμεσα σʼαυτές τις δυο ολέθριες απόπειρες, ο ΟʼΝηλ έγραψε το καλύτερο απʼ όλα του τα έργα της πρώτης περιόδου: την τριλογία Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα (Mourning Becomes Electra) βασισμένη στου Αισχύλου την τριλογία για τον Ορέστη. Ο ΟʼΝηλ παρουσιάζει μια οικογένεια από τις βορειοανατολικές πολιτείες της Αμερικής μετά από τον Εμφύλιο Πόλεμο και έκανε παραλληλισμό με την αρχαία τραγωδία: ο Στρατηγός Έζρα Μάνον επιστρέφει από τον πόλεμο και σκοτώνεται από την γυναίκα του Χριστίνα, τον εραστή της οποίας — ο Αδάμ Μπραντ — σκοτώνει στην συνέχεια ο γιός τους Όριν, παρακινούμενος από την κόρη τους Λαβίνια. Η Χριστίνα δίνει τέλος στη ζωή της, ο ΄Οριν τρελαίνεται και αυτοκτονεί, οπότε η Λαβίνια, με ανελέητη ένοχη συνείδηση, αποσύρεται για πάντα στην οικογενειακή οικία. Το έργο παρουσιάστηκε με απηνή φροϊδική διάθεση, πράγμα που πολλοί κριτικοί το χαρακτήρισαν ιστορικό ασθενούς παρά τραγωδία. Ο ΟʼΝηλ δέχθηκε και επικρίσεις για πεζολογία σε στιγμές μεγάλης έντασης. Αλλά, εκ των υστέρων, δεν θάʼπρεπε ναʼμαστε ευγνώμονες γιʼ αυτήν την υποτιθέμενη «επιπέδωση»; Ο ΟʼΝηλ ήξερε πως δεν μπορούσε νʼαποκτήσει την πολυπόθητη μείζων γλώσσα. Κι έτσι, αντίθετα από πολλούς άλλους δραματουργούς ελάσσονος σημασίας, δεν το προσπάθησε.

Μέχρι το 1934 ο ΟʼΝηλ έκανε άλλους δύο γάμους, ο τελευταίος των οποίων δεν ευδοκίμησε. Από τα μέσα της δεκαετίας του Τριάντα και μέχρι το τέλος του πολέμου βρισκόταν σε μια σχεδόν μόνιμη κατάθλιψη. Κατέστρεψε πολλά απʼαυτά που είχε γράψει αυτή την περίοδο, αλλά το 1946 μπόρεσε να παρουσιάσει το Ο παγοπώλης έρχεται (The Iceman Cometh), γραμμένο το 1939. Ο πειραματισμός ήταν κάτι αναγκαίο για τον ΟʼΝηλ, μα πάντα επέστρεφε στην ρεαλιστική μανιέρα. Το έργο, που διαδραματίζεται σʼένα κακόφημο μπαρ όπου συχνάζουν τα ναυάγια της ζωής και οι απόβλητοι της κοινωνίας, είναι αποκλειστικά ρεαλιστικό, τεχνάσματα δεν χρειάζονται. Ο Παγοπώλης του τίτλου είναι ο θάνατος, η μόνη λύτρωση του ανθρώπου από τις αυταπάτες που τον βασανίζουν. Ο πλασιέ Χίκυ λέει στους θαμώνες του μπαρ ότι θα είναι ευτυχείς μόνο αν απαρνηθούν την ελπίδα. Η ευδαιμονία της μέθης και η πλήρης ικανοποίηση από τον τρόπο που ζουν τους κάνουν να δυσπιστούν στα λόγια του Χίκυ, και ξεκινούν να του αποδείξουν πως κάνει λάθος. Όλοι τους όμως επιστρέφουν τσακισμένοι. Εν τω μεταξύ ο Χίκυ έχει σκοτώσει τη γυναίκα του. Όταν θα παραδοθεί στην αστυνομία, όλοι εκτός ενός θα επιστρέψουν στις παλιές τους συνήθειες. Σʼαυτό το έργο ο ΟʼΝηλ αποδίδει με ποιητικό και πλούσιο τρόπο το ψήγμα της ζωής. Και δεν είναι αναγκαίο να συμφωνείς ή όχι με την φιλοσοφία του. Το μούδιασμα που προκαλεί εξουδετερώνεται από τον λυρισμό της ελπίδας των περιθωριακών — και την απόγνωσή τους.

Ο ΟʼΝηλ έγραψε πολλά άλλα θεατρικά έργα, μα κανένα δεν παίχτηκε όσο ζούσε. Στο μονόπρακτο Χιούι (Hughie, 1959) και στο Μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα (Long Dayʼs Journey into Night, 1956) ο ΟʼΝηλ έφτασε στο αποκορύφωμα της μεγαλουργίας του. Στο Χιούι χρησιμοποιεί ένα δύσκολο ιδίωμα: αυτό που μιλούσαν οι άθλιοι, καυχησιάρηδες περιπλανώμενοι της Νέας Υόρκης την δεκαετία του Είκοσι. Μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα, ημιαυτοβιογραφικό οικογενειακό δράμα, είναι το πιο απλό του έργο. Εδώ ο ΟʼΝηλ αποδεικνύει την αναμφισβήτητη μεγαλοφυία του: δεν υπάρχει πλοκή ή τραγωδία, το έργο κρατάει πολλή ώρα αλλά δεν παύει να προκαλεί το ενδιαφέρον του αποδέκτη, ο οποίος μετά το τέλος της παράστασης αναχωρεί με περισσότερη ανεκτικότητα και κατανόηση.

Ουδείς θεατρικός συγγραφεύς της Γενιάς του ή όποιος εμφανίστηκε μετά απʼαυτόν τον φθάνει. Το Αμερικανικό θέατρο, όπως και το Βρετανικό, στερείτο ζωντάνια την δεκαετία του Τριάντα, και τούτο έγινε ολοφάνερο από το παράδειγμα του ΟʼΝηλ, που μπορεί μεν να τον κριτικάρουν για διάφορα ελαττώματα, αλλά ποτέ για έλλειψη ζωντάνιας ή επιθετικότητας.
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ του Γεωργίου Σουρή

Η «Επιδημία» είναι μια μονόπρακτη κωμωδία του Γεωργίου Σουρή με πολλά σατιρικά ευρήματα. Αναφέρεται στο κρίσιμο καλοκαίρι του 1881, που πέρασε η Αθήνα με την επιδημία του κοιλιακού τύφου.

Υπόθεση: Μια επιδημία που ξεσπά στην Αθήνα, φοβίζει τον Καραβοτσακισμένο που θέλει να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται από το κλεινόν άστυ. Η ανιψιά του όμως και η υπηρέτρια, έχουν πολύ προσωπικούς λόγους να θέλουν να πάνε κόντρα στα σχέδια του.

Γι το ραδιόφωνο:
Χρονολογία Ηχογράφησης, 30 Νοεμβρίου 1954
Πρώτη εκπομπή: 10 Σεπτεμβρίου 1955
Επαναληπτικές εκπομπές: 2 Μαρτίου 1975, 3 Αυγούστου 1979

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γκύ Ζιρώ, ΔΙΑΣΚΕΥΗ Σπύρος Ολύμπιος,
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Γκιωνάκης, Κούλα Αγαγιώτου, Γιάννα Ολυμπίου, Δήμος Σταρένιος, Νάσος Κεδράκας
Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΝΙΣ της Αγκάθα Κρίστι


ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ - ΘΡΙΛΛΕΡ

Υπόθεση: Η κ.Pengelly ενημερώνει τον Πουαρό πως φοβάται ότι ο οδοντίατρος σύζυγό της την δηλητηριάζει συστηματικά. Όταν ο Πουαρό πάει να την επισκεφτεί μαθαίνει πως είναι πολύ αργά. Αυτή είναι νεκρή. Μερικούς μήνες αργότερα ο κ. Pengelly παντρεύετε τη γραμματέα του και δημιουργείται η εντύπωση ότι πραγματικά αυτός σκότωσε τη γυναίκα του. Ωστόσο ο Poirot δεν έχει πεισθεί ότι η αστυνομία έχει βρει το σωστό πρόσωπο.


Για το ραδιόφωνο: Χρονολογία Ηχογράφησης, 25 Οκτωβρίου 1980
Πρώτη εκπομπή: 2 Ιανουαρίου 1981 - Επαναληπτικές εκπομπές:9 Αυγούστου 1995


ΤΕΧΝΙΚΟΣ Χανιώτης Νίκος, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Τσώνος Κωστής, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ευαγγελίου Δανάη, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΚαραλής Παναγιώτης,

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μοσχίδης Γιώργος, Μιχαλακόπουλος Γιώργος,Γάσπαρη Αλκηστις, Γραμματικός Γιώργος, Δουλγεράκης Ντίνος, Δράκου Τζίνα, Μαραγκού Κατερίνα.

Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ του Τζίλντο Πασσίνι

Χρονολογία Ηχογράφησης, 6 Ιουνίου 1994
Πρώτη εκπομπή: 14 Δεκεμβρίου 1994

ΤΕΧΝΙΚΟΣ Πουλόπουλος Δημήτρης,ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Οικονομοπούλου Πέπη,
ΠΑΡΑΓΩΓΗ Κτενά Αιμιλία, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Οικονομοπούλου Πέπη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ασπρούδης Ηλίας, Τσαρούχας Πασχάλης (Παπατσαρούχας) Λιάκου Σοφία, Καρρά Ματίνα, Τσακίρογλου Νικήτας, Σύρος Στάθης, Δρίβας Γιώργος

ΙΣΟΛΜΑ

ΕΚΑΒΗ του Ευριπίδη

Βασίλης Κανάκης - Αγαμέμνων, Θάνος Κωτσόπουλος -Πολυμήστορας, Κατίνα Παξινού -Εκάβη

Βρισκόμαστε στη θρακική Χερσόνησο, τη χώρα του βασιλιά Πολυμήστορα. Οι Έλληνες, επιστρέφοντας μετά την κατάκτηση της Τροίας, άραξαν εδώ με τις Τρωαδίτισσες σκλάβες τους, έτοιμοι να κάνουν και πάλι πανιά. Εμφανίζεται και προλογίζει το είδωλο του Πολύδωρου, του μικρότερου γιου της Εκάβης, που γι' ασφάλεια τον είχε στείλει ο Πρίαμος στο φίλο του Πολυμήστορα. Αυτός όμως, μόλις έπεσε η Τροία, σκότωσε άσπλαχνα το νεαρό φιλοξενούμενό του, για να του αρπάξει τους θησαυρούς που είχε μαζί του. Το πτώμα του θα το βρούνε στ' ακρογιάλι. Στην αλαφιασμένη από σκοτεινά προαισθήματα Εκάβη, ο χορός -αιχμάλωτες γυναίκες της Τροίας- αναγγέλλει πως οι Έλληνες αποφάσισαν να θυσιάσουν την κόρη της, Πολυξένη, στον τάφο του Αχιλλέα. Σε λίγο φτάνει ο Οδυσσέας για να την οδηγήσει στη θυσία. Ακολουθεί ο γνωστός ευριπίδειος αγώνας λόγων ανάμεσα σ' αυτόν και την Εκάβη. Του υπενθυμίζει μια παλιά του υποχρέωση, όταν κάποτε μες την Τροία του έσωσε την ζωή. Εκείνος είναι πρόθυμος να ελευθερώσει την ίδια, αλλά δεν μπορεί να σώσει την κόρη της. Η Εκάβη προσπαθεί να πείσει την Πολυξένη να τον παρακαλέσει για τη ζωή της. Η Πολυξένη αρνείται κι ακολουθεί μ' αξιοπρέπεια τον Οδυσσέα στο θάνατο. Μετά το στάσιμο, έρχεται ο Ταλθύβιος που εξιστορεί με θαυμασμό και συμπάθεια, το ηρωικό τέλος της Πολυξένης. Η Εκάβη στέλνει μια σκλάβα να φέρει νερό απ' τη θάλασσα, για να λούσει τη σφαγμένη κόρη της. Η σκλάβα γυρίζει φέρνοντας το ξεβρασμένο κουφάρι του Πολύδωρου. Η δύστυχη μάνα του καταλαβαίνει αμέσως ποιος είναι ο φονιάς και η ως τότε παθητική οδύνη της μετατρέπεται σε απελπισμένη πανουργία. Καλεί τον Αγαμέμνονα και τον παρακαλεί να μην ανακατευτεί στην τιμωρία που σχεδιάζει για τον άπιστο και προδότη Πολυμήστορα. Ο Αγαμέμνονας, ύστερα από πολιτικούς δισταγμούς, συγκατανεύει. Ο βάρβαρος Θρακιώτης έρχεται σε λίγο με τους δυο μικρούς του γιούς, παρασύρεται μέσα στην σκηνή της Εκάβης, όπου αυτή και οι συναιχμάλωτες Τρωαδίτισσες τον τυφλώνουν, σκοτώνοντας και τα παιδιά του. Στις γοερές κραυγές του φτάνει ο Αγαμέμνονας και παρίσταται ως κριτής στη διαμάχη των δύο. Έχουμε πάλι αγώνα λόγων ανάμεσα στην Εκάβη και το βάρβαρο βασιλιά. Ο Αγαμέμνονας κρίνει πως η Εκάβη έπραξε δίκαια. Ο Πολυμήστορας, με προφητική έκσταση, προμαντεύει το φόνο της Κασσάνδρας και του Ατρείδη και τη μεταμόρφωση της Εκάβης σε φριχτή σκύλα. Η τραγωδία τελειώνει με την ετοιμασία των Ελλήνων να ξεκινήσουν, αφού άρχισε να φυσάει ούριος άνεμος.
Εισαγωγή στην «Εκάβη» του Ευριπίδη

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Μινωτής Αλέξης, ΜΟΥΣΙΚΗ Παλάντιος Μενέλαος, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Μελαχροινός Απόστολος,

παίζουν οι ηθοποιοί: Διαμαντίδου Δέσπω, Αλεξανδράκης Αλέκος, Ζαφειρίου Ελένη,Κανάκης Βασίλης, Χρονοπούλου Μαίρη, Παξινού Κατίνα, Συνοδινού Αννα, Μουστάκα Αθανασία,
Καπιτσινέα Πίτσα, Παναγιώτου Κάκια, Αποστολίδης Γιάννης, Μινωτής Αλέξης, Κωτσόπουλος Θάνος, Κόντου Πόπη.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ του Κώστα Μουρσελά

Χρονολογία Ηχογράφησης, 11 Ιανουαρίου 1977
Πρώτη εκπομπή: 14 Νοεμβρίου 1977

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Ληναίος Στέφανος, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ευθυμιάτου Ιφιγένεια,

Παίζουν οι ηθοιποί: Στέφανος Ληναίος, Γιώργος Μιχαλακόπουλος,Θόδωρος Εξαρχος,Ελλη Φωτίου

ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Χρονολογία Ηχογράφησης Τετάρτη, 23 Νοεμβρίου 1983
Πρώτη εκπομπή: 29 Νοεμβρίου 1983
Επαναληπτικές εκπομπές: 30 Νοεμβρίου 1983, 1 Δεκεμβρίου 1983

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Παπαδάκης Στέλιος, ΠΑΡΑΓΩΓΗ Μουνδρέα Βίκη, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Παπαγεωργίου Ανακρέων, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Καρθαίος Κ.

παίζουν οι ηθοποιοί: Καποδίστριας Κώστας, Ελευθεριάδης Λευτέρης, Ζούνη Πέμη,Καρατζάς Τρύφων, Σταύρακα Μαρία, Πάρλας Χρήστος, Παναγιώτου Κάκια, Χατζηκουτσέλης Πάνος,
Γαρμπή Τζόλυ, Αντωνόπουλος Αλέξανδρος,Βουλαλάς Τάκης, Βούρος Γιάννης, Παπαδάκης Τάσος.

ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΧΗΝΑ ΣΑΣ ΠΑΧΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΙΤΤΑ ΣΑΣ ΜΕΓΑΛΗ

ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΖΗΛΕΥΕΙ

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΜΑΣ

ΕΔΩ ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

ΚΛΑΒΙΓΓΟ του Γκαίτε, Γιόχαν Βολφγκανγκ Φον


Έτος Συγγραφής: 1774
Υπόθεση: Ο φιλόδοξος και επιτυχημένος Κλαβίγκο, εγκαταλείπει την αγαπημένη του Μαρί Μπωμαρσαί με στόχο να επιτύχει τους στόχους του στην ισπανική αυλή. Η Μαρί δεν αντέχει την απουσία του και αρρωσταίνει από θλίψη. Ο αδελφός της Μαρί, μαθαίνει τα γεγονότα και τρέχει να πάρει εκδίκηση. Ζητάει το λόγο από τον Κλαβίγκο που εγκατέλειψε την αδελφή του, και τον φέρνει σε αδιέξοδο. Έτσι τον αναγκάζει να γυρίσει πίσω στη Μαρί και να της ζητήσει να τον ξαναπαντρευτεί. Κι ενώ όλα προμηνύουν αίσιο τέλος, η κατάσταση ανατρέπεται όταν εμφανίζεται ο αδίστακτος φίλος του Κλαβίγκου, ο Κάρλος ο οποίος τον πείθει ότι ο γάμος αυτός θα σταθεί εμπόδιο στην καριέρα του. Επηρεασμένος από τις συμβουλές του φίλου του, για δεύτερη φορά εγκαταλείπει τη Μαρί. Από τη στεναχώρια της η Μαρί πεθαίνει και ο Κλαβίγκο κατά λάθος πάει στην κηδεία της. Τρελός από τις τύψεις, μονομαχεί με τον αδελφό της Μαρί και σκοτώνεται
Πρόκειται για οικογενειακή τραγωδία και μάλιστα η υπόθεση βασίζεται σε πραγματικό περιστατικό από τη ζωή του Μπωμαρσαί

Για το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΤΑΡΤΗΣ Πρώτη εκπομπή: 20 Ιουνίου 1973
Επαναληπτικές εκπομπές: 1 Οκτωβρίου 1980, 8 Ιουνίου 1997
Γκαίτε Γιόχαν Βόλφγκανγκ Φον, ΣΥΓΓΡΑΦΗ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Παπαδάκης Στέλιος,ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Τσατσούλη Κλειώ,ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Καρύδη Βιολέττα
παίζουν οι ηθοποιοί: Καστανάς Κώστας, Αβαγιανού Λόϊσκα, Γεωργίου Γιώργος, Σοϊμίρη Γιώτα, Ντουνάκης Δημήτρης, Δαδινόπουλος Θάνος, Δημήτριεφ Θεόδωρος, Καγκξίδης Κώστας, Κοκκάκης Κώστας, Κοσμόπουλος Κώστας, Παναγιώτου Κάκια, Καζαντζίδης Χριστόφορος, Κουτσουδάκη Χριστίνα, Οικονομίδου Ράνια, Παπανίκας Βασίλης
Σάββατο 15 Μαΐου 2010

ΟΙ ΚΑΤΕΡΓΑΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΚΑΠΙΝΟΥ του ΜΟΛΙΕΡΟΥ (1965)

Ηκωμωδία Οι Κατεργαριές του Σκαπίνου συμπεριλαμβάνεται στα τελευταία έργα του Μολιέρου. Με το έργο αυτό ο Μολιέρος ξαναβρίσκει τον κωμικό του oίστρo και ξαναγυρίζει σ' εκείνο το μείγμα από κομέντια ντελ άρτε και ντόπια φάρσα, που το μεταxειρίστηκε στην αρχή της σταδιoδρoμiας τoυ. Ο Σκαπίνος κρατάει τις σκηνές σε αδιάκοπη κίνηση με τα επιτυχnμένα του κόλπα. Αν και το θέμα του είναι κοινότατο, ο χειρισμός του είναι πολύ ευρηματικός και διασκεδαστικός, τα επιμέρoυς επεισόδια απολαυστικά και ο διάλογος σπινθnρoβόλος. Πρώτη μετάδoσn από το ρααδιόφωνο: 8 Φεβρουαρίου 1965 από το Θέατρο mς Εβδομάδος.
Mετάφρασn: Θρασύβουλος Σταύρου
Μουσική επιμέλεια: Ιφιγένεια Ευθυμιάτου
Σκηνοθεσία: Σπύρος Ευαγγελάτος
Aκούγονται οι ηθοποιοί: Χάρης Παναγιώroυ, Σωτήρης Μουστάκας, Νίκος Φιλιππόπουλος, Έλλη Φωτίου, Μιχάλης Καλογιάννης, Αθηνόδωρος Πρoύσαλnς, Τρύφων Καρατζάς, Νικήτας Τσακίρογλου, Bιβέτα Τσιούνη, Κούλα Αγαγιώτου

ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩN ΘYPΩN του ΖΑΝ ΠΩΛ ΣΑΡΤΡ (1975)

Μονόπρακτο του Ζαν Πωλ Σαρτρ, του μεγάλου θεωρnτικού του υπαρξισμού, φιλoσόφoυ, κριτικού, μυθιστοριογράφου και θεατρικού συγγραφέα, από τον θάνατο του οποίου συμπληρώθηκαν 30 χρόνια. Στο Κεκλεισμένων των θυρών ο σκnvικός χώρος εiναι η Κόλαση. Μια Κόλαση όμως εντελώς διαφoρεnκή από αυτήν που έχει πλάσει η ανθρώπιvn φαντασία. Το μονόπρακτο αυτό θεωρείται η θεατρική ενσάρκωση του περίφημου δοκιμίου του Σαρτρ Το Είναι και το Μηδέν. Η πασίγνωστη ατάκα που ακούγεται στο τέλος "η κόλαση είναι οι άλλοι" εκφράζει κάποιες βασικές πτυχές της φιλoσοφίας του Σαρτρ. Μεταδόθηκε για πρώτη φορά στις 15 Ιανουαρίου 1975 από τηv εκπομπή το Θέατρο της Τετάρτης.
Mετάφρασn - Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Γρηγορίου
Μουσική επιμέλεια: Ειρήνη Σαλβαρλή
Aκoύγονται οι ηθoπoιoί: Χρήστος Δoξαράς, Χρήστος Τσάγκας, Άvνυ Πασπάτη, Αγνή Βλάχου
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Ο Μπαρμπα-Λινάρδος του Δημ. Κόκκου


Ο Μπαρμπα-Λινάρδος (1980)Εθνικό Θέατρο: Νέα Σκηνή
Θάνος Καληώρας (Θανάσης), Χριστόφορος Καζαντζίδης (Χρήστος), Γιάννης Αργύρης (Μπαρμπα-Λινάρδος), Τζέση Παπουτσή (Β΄ Εργάτρια), Γιώργος Παρτσαλάκης (Αντώνης), Μιράντα Ζαφειροπούλου (Μαρούλα).

Ο Μπαρμπα-Λινάρδος ή Το τέλος της Μαρούλας
Κωμειδύλλιο σε τρεις πράξεις / Δημ. Κόκκου
Ένα έργο με ελληνικό χρώμα δίνει την αφορμή για ένα πανηγύρι επί σκηνής....Μια πέτρα "σπάει" τη τζαμαρία ενός αθηναϊκού αρχοντόσπιτου. Τι βλέπουμε; Γέλιο, έρωτα, χορό, τραγούδι, γλέντι από διαφορετικούς χαρακτήρες που συναντιούνται και πλέκουν μια ιστορία συνεχόμενων ανατροπών και κωμικών καταστάσεων. Μια πέτρα που ταράζει τα νερά και δοκιμάζει υπολήψεις ανθρώπων
Η Μαρούλα είναι μια καλοσυνάτη κοπέλα η οποία δουλεύει στο αρχοντόσπιτο του Παγκράτη, ενός αριστοκράτη της Αθήνας, σαν υπηρέτρια. Είναι ερωτευμένος μαζί της, ο μάγειρας του αρχοντικού, ο Χρήστος, αλλά εκείνη δεν έχει μάτια παρά μόνο για τον όμορφο αμαξά, τον Κωνσταντή. Εκείνος από τη μεριά του δε θέλει ούτε να τη βλέπει καθώς όπως λέει χαρακτηριστικά ...Η Μαρούλα είναι μια πλύστρα και τίποτσι άλλο'...Όταν όμως ο πατέρας της Μαρούλας, ο μπάρμπα-Λινάρδος, φέρνει μια πέτρα από την Άνδρο, μεγάλης αξίας, με σκοπό να την πουλήσει, ο Κωνσταντής αρχίζει να το ξανασκέφτεται ...Άραγε, ποιόν θα διαλέξει η ηρωίδα?


Για το ραδιόφωνο Ηχογράφηση,13 Οκτωβρίου 1954 για τη ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΟΝΤΗΡΑΣ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΡΑΛΙΒΑΝΟΣ ΤΟΤΗΣ, ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΕΙΡ, ΜΟΥΣ. ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ (ΑΘΗΝΑΙΟΣ), ΔΙΑΣΚΕΥΗ
Παίζουν: ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ Σ, ΝΕΖΕΡ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ, ΣΑΛΙΓΚΑΡΟΣ ΣΠΥΡΟΣ, ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΛΙΚΗ, ΓΑΡΜΠΗ ΤΖΟΛΥ, ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΟΥ ΔΕΣΠΩ, ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΠΛΟΥΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΜΠΟΥΧΛΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ.
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

ΟΙ ΚΟΥΔΟΥΝΑΤΟΙ του ΝΙΚΟΥ ΣΦΥΡΟΕΡΑ (1956)


Αποκριάτικη ραδιοφωνική σκηνή, βασισμένη στα αποκριάτικα έθιμα από το παραδοσιακό ορεινό χωριό της Νάξου, τηv Απείρανθο. Η Νάξος θεωρείται η γενέτειρα του Διονύσου και οι Κουδουνάτοι οι συνοδοί του. Οι Κουδουνάτοι εμφανίζονται στην Απείρανθο το μεσημέρι της τελευταίας Κυριακής της Αποκριάς. Φορώντας κάπα και κουκούλα γυρνούν στο χωριό, προκαλώντας θόρυβο με τα κουδούνια, για να διώξουν μακριά το κακό. Η εκπομπή μεταδόθηκε για πρώτη φορά στις 18 Μαρτίου 1956. Σxnvoθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης
Ακούγονται οι ηθοποιοί: Χριστόφορος Νέζερ, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Γρηγόρης Βαφειάς, Γιώργος Λευτεριώτης, Πέτρος Φυσσούν, Άννα Δεβάρη, Ρένα Μάργαρη, Αντωνία Καρατζά

ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ του ΤΙΜΟΥ ΜΩΡΑΪΤΙΝΗ (1959)


Οπερέτα σε κείμενο Τίμου Mωραϊτiνn, ηχογραφημένη το 1959 για την εκπoμπή Βραδιά Οπερέτας. Η μουσική είναι του Ιωσήφ Ριτσιάρδη. Παίζει η Συμφωνική Ορχήστρα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, υπό τη διεύθυνση του συνθέτη. Συμμετέχει μεικτή χορωδία σε διδασκαλία Πέτρου Τζαφέρη. Η ραδιοφωνική διασκευή και η σκηνοθεσία είναι του Μιχάλη Κουνελάκη. Μεταδόθηκε για πρώm φορά στις 15 Μαρτίου 1959.
Ακούγονται οι ηθοποιοί:
Ανθή Ζαχαράτου, Μιχάλης Κορώνης, Τζόλυ Γαρμπή, Αριστείδης Χρυσοχόος, Γιάννης Γκιωνάκης, Αγνή Βλάχου, Κώστας Παπαγεωργίου, Γιώργος Πλούτης

Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΜΟΥ Ο ΚΕΡΛΥ του Νόρμαν Κόργουϊν



Έχετε ποτέ δει μια κάμπια να χορεύει; Φυσικά όχι, και κανείς άλλος δεν έχει - εκτός από τον Cary Grant και τους άλλους στην ταινία του 1944 «Μια φορά κι έναν καιρό". Ταινία βασισμένη στο έργο του Νόρμαν Κόργουϊν «Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΜΟΥ Ο ΚΕΡΛΥ» (my client curley)

Είναι η ιστορία ενός αγοριού που έχει εκπαιδεύσει μια κάμπια να χορεύει όταν παίζει η μουσική από το τραγούδι "Αυτό είναι το μωρό μου" και ενός θεατρικού παραγωγού που θέλει να τους κάνει διάσημους προκειμένου να επωφεληθεί οικονομικά.
Δίνει στο φαινόμενο αυτό εθνική σπουδαιότητα. Στη συνέχεια ακολουθεί καταιγισμός προσφορών για την αξιοποίηση του εντόμου - και υπάρχει ακόμη και μια σκηνή της Walt Disney, που από το Χόλιγουντ, προσφέρει $ 100.000 για αυτό.
Την τελευταία στιγμή και ενώ φαίνεται ότι θα γίνει η συμφωνία το έντομο χάνεται. Πάντως, πριν από το τέλος βρίσκεται .......... να έχει μετατραπεί σε μια ωραία πεταλούδα!


Norman Lewis Corwin (Γεννημένος 3 Μαΐου του 1910) είναι Αμερικανός συγγραφέας, σεναριογράφος, παραγωγός, δοκιμιογράφος και καθηγητής της δημοσιογραφίας και της γραφής. Η μεγαλύτερη επιτυχία ήταν η συγγραφή και σκηνοθεσία έργων για το ραδιόφωνο κατά τη διάρκεια του 1930 και του 1940. Επίσημη σελίδα του στο διαδίκτυο. (αγγλικά)

Για το ραδιόφωνο: Ηχογράφηση 19 Μαίου 1983
Πρώτη εκπομπή: 3 Ιουνίου 1983 ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Κωστής Τσώνος, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μάνος Μουντάκης, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Μάνια Δελαπόρτα.


παίζουν οι ηθοποιοί: Κώστας Ρηγόπουλος, Δημήτρης Αθανασόπουλος, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Γιώργος Βασιλείου, Κώστας Δυριώτης, Λίλη Κοκόδη, Βαρβάρα Κυρίτση, Δημήτρης Τσούτσης, Γιώργος Κωνσταντής, Ζωή Ρηγοπούλου, Κλεοπάτρα Ροντήρη, Τζένη Σαμπάνη, Μηνάς Τίγκιλης, Τάκης Θεοφανίδης

ΟΙ ΜΟΥΜΙΕΣ του Κώστα Ασημακόπουλου

Υπόθεση: Ένας φωτογράφος με περίεργη συμπεριφορά. Μια φωτογράφηση με ανεξήγητο αποτέλεσμα. Ο θεραπευμένος πλέον τρελός που θέλει να φωτογραφηθεί τελευταία φορά με την στολή του Μεγάλου Ναπολέοντα. Και ενώ αυτά συμβαίνουν την ημέρα της παρέλασης που το φωτογραφείο θα έπρεπε να είναι κλειστό οι αρχές ψάχνουν τον υπαίτιο της εξαφάνισης μεγάλου αριθμού κοριτσιών.

ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ Β

Πρώτη εκπομπή: 11 Μαίου 1977, Επαναληπτικές εκπομπές: 30 Νοεμβρίου 1994

Ο Κώστας Ασημακόπουλος είναι ένας από τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους συγγραφείς που εμφανίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας. Έχει τιμηθεί τρεις φορές από την Ακαδημία Αθηνών, τρεις φορές με το κρατικό βραβείο θεάτρου, με το διεθνές Premio Pirandello (1988), με βραβείο από τη Γαλλική Ακαδημία "Art Sciences et Lettres" και με το Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: "Η γενιά των αιχμαλώτων", "Ο βασιλιάς και το άγαλμα" (βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), "Φόνοι στη Σπάρτη", "Το δέντρο που χορεύει", "Η Αλτάνα της Πάργας" (βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), "Το πηγάδι με τ' άστρα" (μυθιστορηματική βιογραφία του Οικουμενικού Πατριάρχη Κυρίλλου Στ'), "Στο ρέμα των κορυδαλλών", "Οι ψυχές της Σαμοθράκης" και "Ο χορός των κληρονόμων", τις συλλογές διηγημάτων "Του Ιερού Λόχου", "Ο χορός του Οσμάν Τάκα" (βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), "Τα παιδιά", και πολλά θεατρικά έργα που παίχτηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το έργο του "Ελένη Αλταμούρα", παιζόταν συνεχώς επί δύο χρόνια στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου στη Ρουμανία. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 20 γλώσσες, ανάμεσα στις οποίες και στα κινεζικά.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Κώστας Ασημακόπουλος, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Στέλιος Μακρής,
παίζουν οι ηθοποιοί: Κώστας Παπαγεωργίου, Κώστας Καστανάς, Χρήστος Τσάγκας, Αννα Γεραλή, Μαργαρίτα Γεράρδου, Σταύρος Ξενίδης, Δημήτρης Πετράτος
Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΗΓΑ, του Διονυσίου Ρώμα - ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ, του Δημήτρη Μπόγρη


Ρήγας Βελεστινλής, 1963, Εθνικό Θέατρο, Αλέξης Μινωτής Ρήγας

Η Σκιά του Pήγα περιστρέφεται γύρω από το ξεκίνημα του Ρήγα Φεραίου πριν ακόμη εγκαταλείψει τη γενέτειρά του, ως Αντώνης Κυριαζής, για να υπnρετήσει ως γραμματέας στο γραφείο του Υψnλάvτη. Το έργο συμπληρώνεται με ένα μονόπρακτο του Δημήτρη Μπόγρη Το ξύπvnμα. Και τα δύο έργα γράφτηκαν ειδικά για το ραδιόφωνο και για τηv επέτειο της 25ης Μαρτίου. Μεταδόθηκαν για πρώτη φορά στις 25 Μαρτίου 1970 από τηv εκπoμπή Το θέατρο της Tετάρτης.

Σκηνοθεσία: Κώστας Κροvτηράς
Aκoύγovται οι ηθοποιοί:
Λουκιανός Ροζάν, Βασίλης Παπανίκας, Γιώργος Χριστόπουυλος, Κώστας Καφάσης, Γιώργος Μετσόλης, Γιώργος Βουτσίνος, Μάκης Πανώριος, Ελένη Μενάνδρου, Όλγα Τουρνάκη, Μανώλης Δεστούνης, Γιάvvnς Καλατζόπουλος, Γιάvvnς Αργύρης, Βούλα Χαριλάου, Κώστας Καστανάς, Μαρία Μοσχολιού

3 ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΗ (1969): Από γαμπρός παράνυφος - Δεν έχει τα προσόντα - Η Περιφέρεια

Το μoνόπρακτo Από γαμπρός παράνυφoς είναι η πpώτη κωμωδία του Γεωργίου Σουρή και τυπώθηηκε το 1873. Εiναι μια σάτιρα της τάσης των απλών ανθρώπων να επιθυμούν γάμους των απλών ανθρώπων από τηv
τάξη τους και στηρiζεται σε μια παρεξήγnση μεrαξύ δύο ανθρώπων. Το δεύτερο μονόπρακτο Δεν έχει τα πρoσόvτα είναι μια πολιτική σατιρα και αποτελεί επίθεση εναντίον των ανάξιων πoλιτικών που μεταχειρίζονται τα χειρότερα μέσα για την ανάδειξή τους.
Το αιώνιο πρόβλημα του σύγχρονου Ελληνα, είναι να διοριστεί στο Δημόσιο αλλά και να πάρει γερή προίκα με το γάμο του. Από την άλλη πάλι, είναι και οι πολιτικοί. Λόγια , υποσχέσεις, ψέματα που όλοι θέλουν να ακούσουν. Ετσι ο φουκαράς ο Ψωρίλης, περιμένει έξω από τη Βουλή τον βουλευτή Κοπρίτη, που έχει πάει δήθεν για να του βρει μια θέση στο Δημόσιο. Ο Ψωρίλης βιάζεται να διοριστεί για να μη χάσει τη νύφη, τη μοδίστρα Μαριορή, που έχει μετοχές στο Χρηματιστήριο. Τι έγινε όμως όταν ο βουλευτής έμαθε για τη προίκα που θα έπαιρνε ο Ψωρίλης;
Η Περιφέρεια, το τελευταίο μονόπρακτο, αποτελεί σάτιρα του εκλογικού νόμου.
Εκλογές στην Ελλάδα!!! Ο βουλευτής Τενεκές (μετά συζύγου) καταφεύγει στον Δήμαρχο Απλοχέρη, που ζει σε ένα μακρινό χωριό της περιφέρειας του για να ζητήσει ψήφους. Ο πονηρός βουλευτής γνωρίζει την αδυναμία του Δημάρχου για το γυναικείο φύλο και την εκμεταλλεύεται. Η σύζυγος κυρία Αφροδίτη δεν έχει πρόβλημα να "βοηθήσει" τον άνδρα της να επανεκλεγεί μόνο που λογαριάσαωε χωρίς τον ξενοδόχο που στη προκειμένη περίπτωση ξενοδόχος είναι η κυρία Φλώρα η νταρντάνα και με βαρύ χέρι γυναίκα του Δημάρχου.
Γ. Παρτσαλάκης - Τζ. Παπουτσή, Εθνικό Θέατρο 1983
Τρία μoνόπρακτα που διατηρoύν τη χάρη τους ακόμη και σήμερα. Μεταδόθηκαν για πρώm φορά στις 14 Δεκεμβρίου 1969 από τηv εκπομπή Το Θέατρο της Kυριακής.
Σκηvoθεσία: Γιάννης Παπακυριάκος
Aκoύγονται οι ηθoποποί:
Σταύρος Ξενίδης, ΠόπηΠαπαδάκη, Ευάγγελος Πρωτοπαπάς, Γιώργος Boυτσίνoς, Άννα Παϊτατζή, Γιάννης Κοντούλης, Δάφνη Σκούρα, Γιάννα Ολυμπίου, Στράτος Παχής, Δημήτρης Χρυσοχόου
Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Ο ΦΟΡΤΟΥΝΑΤΟΣ 1957 του ΜΑΡΚΟΥ ΑΝΤ. ΦΟΣΚΟΛΟΥ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΟΝΤΗΡΑΣ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΠΥΡΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ, ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ
Παίζουν οι ηθοποιοί: ΣΠΥΡΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΛΗΝΑΙΟΣ, ΤΖΟΛΥ ΓΑΡΜΠΗ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ, ΛΟΥΛΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ, ΚΑΙΤΗ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΤΖΕΛΟΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΦΛΕΡΗΣ

ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΟΥ (Αντρέ Ρουσσέν)

ΘΕΑΤΡΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Χρονολογία Ηχογράφησης, 30 Νοεμβρίου 1960
Πρώτη εκπομπή: 6 Αυγούστου 1961, Επαναληπτικές εκπομπές: 7 Ιουλίου 1978
Η υπόθεση του έργου εκτυλίσεται σε ένα ενεχυροδανειστήριο.Εκεί συναντιέται τυχαία ένα χωρισμένο ζευγάρι. Όσο ζούσαν μαζί, εκείνη λάτρευε το χρήμα, ενώ εκείνος το περιφρονούσε. Στο πρόσωπο ενός εξηντάρη εκείνη θα βρει το χρήμα που πάντα επιθυμούσε, ενώ ο πρώην σύζυγος θα χάσει και τα λiγα που είχε. Βλέποντας τον πρώην σύζυγο να περιμένει στο ενεχυροδανειστήριο, εκείνη βάζει ενέχυρο ένα πολύτιμο βραχιόλι. για να του προσφέρει τα χρήματα. Το έργο πρωτοπαίχτηκε στο Παρίσι το 1955, αποσπώντας επαινετικά σχόλια από τους κριτικoύς.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Κώστας Κροντηράς, , ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μεταξά Αργυρώ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Μίτση Κουγιουμτζόγλου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βούλγαρη Μαρία, Γαβάκης Στάθης, Κατσιγιάννης Χρήστος, Χρονοπούλου Μαίρη, Χατζίσκος Νίκος, Τσαγανέας Χρήστος, Τσίρκας Μίλτος

ΦΑΥΣΤΑ ΤΟΥ Μποστ (Μέντης Μποσταντζόγλου )

Ο Μέντης Μποσταντζόγλου μέσα από το έργο του σατιρίζει τόσο τα βαρύγδουπα δράματα, την καθημερινότητα και την πολιτική, όσο και το μέγα γλωσσικό ζήτημα που βασάνισε τους Έλληνες από τον 1ο αιώνα π. Χ. μέχρι και την αρχή της δεκαετίας του 1980 με την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος... Ή μήπως ακόμα τους βασανίζει... Το θέμα είναι πως – μέσα από την ιδιόρρυθμή γραφή του – δημιούργησε ένα ξεχωριστό είδος στο Νεοελληνικό θέατρο. Λόγος έμμετρος, λεξιλόγιο που κινείται ανάμεσα στην «λανθασμένη» καθαρεύουσα και την «λαθεμένη» δημοτική και ύφος παράλογο. Σχετικά τώρα με τη «Φαύστα», ο ίδιος ο συγγραφέας κάνει την καλύτερη ανάλυση, προλογίζοντας το πρόγραμμα της πρώτης παράστασης του έργου, το 1965, με πρωταγωνίστρια τη Ντίνα Κώνστα:
«... Στη Φαύστα θέσις δεν υπάρχει. Το έργο γράφτηκε σε στιγμή κεφιού, και ούτε θυμάμαι να με κούρασε, ούτε το θέμα της να με απασχολούσε χρόνια. Τώγραψα το καλοκαίρι του ΄63, φιλοδοξώντας να έχω στο συρτάρι κι ένα έργο που να μην είναι επίκαιρο... Το έργο έχει τας εξής πρωτοτυπίας και προσόντα: 1) με την παρεμβολή 17 τραγουδιών γίνεται μιούζικαλ διάρκειας 2 ωρών, 2) Αφαιρουμένων των τραγουδιών γίνεται μονόπρακτον μίας ώρας, 3) Δια της προσθέσεως 30 – 40 στίχων μεταβάλλεται εις έργον πολιτικόν, και δ) δια της αφαιρέσεως των πολιτικών αιχμών, γίνεται σκηνικό παιχνίδι. Είναι δηλαδή έργον αυξομειούμενον, εις διάρκειαν, κατάλληλον δια όλους τους θιάσους και δια όλας τας σκηνάς, πράγμα που ουδείς συγγραφεύς κατάφερεν εις την παγκόσμιον δραματουργίαν. Αισθάνομαι δε υπερήφανος διότι αυτό που ο Σαίξπηρ και ο Αισχύλος δεν κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν, το εκατόρθωσα εγώ χωρίς να κουρασθώ πολύ. Έτερον δεν έχω να προσθέσω.»

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η Φαύστα δεν είναι η Ρωμαία αυτοκράτειρα. Και βέβαια δεν βρισκόμαστε στην Ρώμη. Η Φαύστα, μια ευαίσθητη γυνή, σύζυγος του Γιάννη, χάνει την μονάκριβη κόρη της στη θάλασσα. Θλίβεται και κλαίει γοερά για αυτή την απουσία... Αλλά και για τον θάνατο του Καραϊσκάκη. Ωστόσο, η εμμονή της με τα θαλασσινά την οδηγεί στην ανεύρεση της κόρης της, που σαν τον Ιωνά ξεπηδά από το στομάχι ενός ψαριού χρόνια μετά. Μία ακόμα εξαφάνιση, ένα προξενιό κι ένα ηθικό δίδαγμα. Κι όλα αυτά στην Αθήνα του 1900.

κείμενο NikosPappas



Χρονολογία Ηχογράφησης, 5 Ιανουαρίου 1978
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ Β΄
Πρώτη εκπομπή: 16 Φεβρουαρίου 1994
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Μεσάλας,ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Στέλιος Μακρής

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μεσάλας Γιώργος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Γιωτόπουλος Μπάμπης, Μαβίλη Αλέκα, Διαβάτη Χρυσούλα, Κυριακού Αννα, Μπλαζουδάκη Βάνα, Τσακίρογλου Νικήτας, Κωστοπούλου Φλώρα.
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Ο ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ (1969) ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΓΙΑ


Ο τοπικός παράγων (1972)
Εθνικό Θέατρο: Άρμα Θέσπιδος (Κινητή μονάδα Ο.Κ.Θ.Ε.)
15/06/1972 - 16/06/1972 Αρχαίο Ωδείο, Πάτρα, Ελλάδα
Δεύτερος: Δημήτρης Ντουνάκης (Πυρής), Γιώργος Καρέττας (Θανάσης), Σπύρος Ολύμπιος (Σταύρος), Νάσος Κεδράκας (Παρτσακλής), Κώστας Σαπουντζιδάκης (Λιβανάς). Τελευταίος, δεξιά: Γιάννης Μαυρογένης (Στάθης).


Σάτιρα των πoλιτικών ηθών στηv ελληνική επαρχία, με ήρωα έναν πανίσχυρο τoπικό κoμματάρxη, ο οποίος με τις 900 ψήφους που ελέγχει αποτελεί τον ρυθμιστή των εκλογών σε μια επαρχιακή πόλη. Τις ψήφους αυτές τις δίνει προίκα στηv κόρη του, η οποία είναι ερωτευμένη με τον έναν από τους δυο uπoψήφιoυς. Το έργο, που γράφτηκε το 1935, ανέβηκε για πpώτη φορά από την Μαρίκα Κοτοπούλη τον Αύγουστο του 1945, με τον Bασiλn Λoγoθετίδη. Στον κινηματογράφo παixτnκε, το 1961, με τον τίτλο Οι 900 της Μαρίνας. Από το ραδιόφωνο μεταδόθηκε για πpώτη φορά στις 28 Δεκεμβρίου 1969, στηv εκπομπή Το Θέατρο της Kυριακής.

Διασκευή για ro ραδιόφωνο: Άvτυ Καγιά
Σκηvoθεσία: Ίων Νταϊφάς
Aκούγoνται οι nθσπoιοί: Άvvα Κυριακού, Ρίτα Μουσούρη, Γιάvvnς Μιχαλόπουλος, Λουκιανός Ροζάν, Ν. Διονυσόπουλος, Δημ. Zακυνθινός, Γ. Λιακάκος, Δημ. Μαλαβέτας, Γ. Κρίνος, Γ Αναστασόπουλος, Aρτέμnς Μάτσας, Τ. Δημnτρίoυ, Ντ. Boλovάκη, Λάλια Λασκαρίδου

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ του ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΝΤΥΡΡΕΝΜΑΤ 1977

Έργο του Ελβετoύ δραματουργού Φρίντριχ Ντύρρενματ, η θεατριική παραγωγή του οποίου αναζωογόνησε μετά τον πόλεμο τηv κεντροευρωπαϊική σκηνική τέxνn. Όλα σχεδόν τα έργα του αποτελούν θεατρικές παραβολές με ηθικοπλαστικές προεκτάσεις, κυνικό χιούμορ και σκηνικά πυρoτεχνήματα, πάντα μέσα στο πλαίσιo της παγκόσμιας επικαιρότητας.

............................................................Dürrenmatt, Friedrich γεννήθηκε το 1921 στο Κονολφίνγκεν, ένα χωριό κοντά στη Βέρνη της Ελβετίας. Γιος διαμαρτυρόμενου παπά, σπούδασε στη Βέρνη και στη Ζυρίχη φιλοσοφία και θεολογία. Στην αρχή εργάστηκε σαν γραφίστας και σχεδιαστής και ταυτόχρονα έγραψε τα πρώτα του δράματα και διηγήματα. Το 1947 έκανε την πρώτη του μεγάλη εμφάνιση σαν θεατρικός συγγραφέας με το έργο του "Εs steht geschrieben" ("Είναι γραμμένο"), το οποίο προκάλεσε στη Ζυρίχη θεατρικό σκάνδαλο. Ακολούθησαν "Ο τυφλός", "Ο Ρωμύλος ο Μεγάλος", "Ο γάμος του κυρίου Μισισιπή", "Ένας άγγελος έρχεται στη Βαβυλώνα". Οι μεγάλες επιτυχίες ήρθαν με τα δύο έργα που τον έκαναν γνωστό σ' όλο τον κόσμο και τα οποία παίχτηκαν και στην Αθήνα από το Εθνικό Θέατρο: "Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας" και "Οι φυσικοί". Το τελευταίο του από μια μεγάλη σειρά θεατρικών έργων ήταν το "Der Meteor" (1967) που παίχθηκε ταυτόχρονα σε πολλές πόλεις της Ευρώπης και είχε μεγάλη επιτυχία. Όλα αυτά έχουν κάνει τον Ντύρενματ έναν από τους μεγαλύτερους και γνωστότερους συγγραφείς της Ευρώπης. Είναι το "τρομερό παιδί" της ελβετικής λογοτεχνικής ζωής, ένα πνεύμα ανήσυχο, δηκτικό, ειρωνικο και κριτικό, που με κάθε νέο έργο του ξαφνιάζει και τρομάζει τον κόσμο.


Μεταδόθηκε για πρώτη φορά στις 18 Δεκεμβρίου 1977 από τηv εκπoμπή Το Θέατρο.

Mετάφραση - σκηνοθεσία: Μανώλης Μαυρομμάτης
Aκoύγονται οι ηθοποιοί:
Νίκος Λυκομήτρος, Γιώργος Μιχαλακόπουλος ,Ρένα Βενιέρη, Γιώργος Τσιτσόπουλος, Αρτέμης Μάτσας, Δημήτρης Παπαγιάννης, Λήδα Πρωτοψάλτη, Νικήτας Τσακίρογλου, Θεόδωρος Δημήτριεφ, Κική Ρέππα ,Δημήτρης Βεάνος.
Σάββατο 10 Απριλίου 2010

ΦΑΟΥΣΤ 1959 ΤΟΥ Γκαίτε



Και είμαι βέβαια πιο γνωστικός απ' όλους τους λογάδες,
Διδάκτορες, δασκάλους, γραφιάδες και παπάδες,
Δεν με τυραννούνε ούτε δισταγμοί ούτε αμφιβολίες,
Δεν φοβάμαι ούτε κόλαση ούτε διάβολο -
Γι' αυτό χάθηκε για μένα και κάθε χαρά,
Δεν φαντάζομαι πως γνωρίζω κάτι σωστό,
Δεν φαντάζομαι, πώς θα μπορούσα κάτι να διδάξω,
Να διορθώσω τους ανθρώπους και να τους μεταπείσω.
Και δεν έχω ούτε κτήματα ούτε και χρήματα,
Ούτε τιμές ούτε και μεγαλεία του κόσμου,
Ούτε σκυλί δεν θάθελε πια έτσι να ζη ...

Χρονολογία Ηχογράφησης, 30 Νοεμβρίου 1958
Πρώτη εκπομπή: 7 Ιανουαρίου 1959
Επαναληπτικές εκπομπές: 16 Σεπτεμβρίου 1992
ΣΥΓΓΡΑΦΗ Γκαίτε Γιόχαν Βόλφγκανγκ Φον,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Λυγίζος Μήτσος, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Σκιαδαρέσης Σπύρος, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Κώστας Χατζόπουλος,
ΠΑΙΖΟΥΝ: Δημήτρης Μυράτ, Αννα Ραυτοπούλου, Αννα Συνοδινού, Νίκος Παρασκευάς, Στέλιος Βόκοβιτς, Αθανασία Μουστάκα, Φοίβος Ταξιάρχης

ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ 1962

Χρονολογία Ηχογράφησης, 11 Δεκεμβρίου 1961
Πρώτη εκπομπή: 2 Φεβρουαρίου 1962
Επαναληπτικές εκπομπές: 11 Ιανουαρίου 1976, 16 Φεβρουαρίου 1998
ΣΥΓΓΡΑΦΗ Ψαθάς Δημήτρης, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Θεοδοσιάδης Γιώργος, ΔΙΑΣΚΕΥΗ Νατσούλη Ελένη,
ΠΑΙΖΟΥΝ: Φουρνιάδης Γιώργος, Σοϊμίρη Γιώτα, Καλλιβωκάς Δημήτρης, Δημητριάδου Μαρία, Χριστογιαννόπουλος Νάσος, Αδαμόπουλος Χρήστος, Μεριδιώτου Βάσω, Χωραφά Νάντια, Ξενίδης Σταύρος, Παπαναστασίου Νίκος, Πέτσος Αλέκος, Τσαγανέα Νίτσα, Τσαγανέας Χρήστος

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΠΑΓΗΣ 1961

Χρονολογία Ηχογράφησης, 30 Νοεμβρίου 1960
Πρώτη εκπομπή: 27 Δεκεμβρίου 1961
Επαναληπτικές εκπομπές: 30 Σεπτεμβρίου 1962, 25 Ιουνίου 1978, 30 Σεπτεμβρίου 1992
ΣΥΓΓΡΑΦΗ Ανούϊγ Ζαν,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Μπαστουνόπουλος Φώτης, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Σκιαδαρέσης Σπύρος, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Διαμαντίδου Δέσπω, ΔΙΑΣΚΕΥΗ Διαμαντίδου Δέσπω,
ΠΑΙΖΟΥΝ: Καλλέργης Λυκούργος, Αργύρης Γιάννης, Δάνης Γιώργος, Μπριστογιάννης Θεόδωρος, Ξενίδης Σταύρος, Φυσσούν Πέτρος, Παπαναστασίου Νίκος, Τσαγανέας Χρήστος, Χόπτηρης Δημήτρης

ΤΑ ΜΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ 1964

Χρονολογία Ηχογράφησης, 30 Νοεμβρίου 1963
Πρώτη εκπομπή: 30 Δεκεμβρίου 1964
Επαναληπτικές εκπομπές: 20 Ιουλίου 1977, 7 Μαίου 1978, 16 Ιουνίου 1991
ΣΥΓΓΡΑΦΗ Λόρκα Φεντερίκο Γκαρθία,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Μπούχλης Μιχάλης, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μιχαλίτση Σοφία, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ιατρίδη Ιουλία,
ΠΑΙΖΟΥΝ: Μουσούρη Ρίτα, Ληναίος Στέφανος, Αθανασιάδου Σούλα, Ανουσάκη Μαλαίνα, Ξανθάκη Ελλη,Ιωαννίδου Λούλα, Τριανταφύλλου Καίτη, Λαδικού Αλεξάνδρα, Λοχαίτης Πέτρος, Φωκά Μαρία,Παπαδούκα Ολυμπία,Σύλβα Χριστίνα, Χηνάς Φάνης

ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΛΕΚΙΝΟΥ 1954

Χρονολογία Ηχογράφησης, 30 Νοεμβρίου 1955
ΣΥΓΓΡΑΦΗ Διονύσιος Ρώμας,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Κροντηράς Βασίλης, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Καράλη Τόνια,
Τζένη Καρέζη, Γιώργος Παππάς, Δημήτρης Χατζημάρκος

ΣΙΤΡΑ ΚΑΙ ΣΑΝΓΙΑΖΙ 1959

Χρονολογία Ηχογράφησης Κυριακή, 30 Νοεμβρίου 1958
Πρώτη εκπομπή: 22 Απριλίου 1959
Επαναληπτικές εκπομπές: 26 Φεβρουαρίου 1978, 29 Απριλίου 1981, 8 Ιουλίου 1992
ΣΥΓΓΡΑΦΗ Ραμπιντρανάθ Ταγγόρ,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Μήτσος Λυγίζος,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Λώρα Βελέντζα, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Τρικογλίδης Κ., ΔΙΑΣΚΕΥΗ Μαρκάκης Πέτρος,
ΠΑΙΖΟΥΝ: Μετσόλης Γιώργος, Δενδρινός Νίκος, Γιαννάτου Σπυριδούλα, Παπανίκας Βασίλης, Κούρκουλος Νίκος, Βεργή Ελσα, Μουσούρη Ρίτα, Μπούχλης Μιχάλης, Κωτσόπουλος Θάνος

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ 1978

Χρονολογία Ηχογράφησης, 5 Σεπτεμβρίου 1977
Πρώτη εκπομπή: 20 Ιανουαρίου 1978
Επαναληπτικές εκπομπές: 3 Φεβρουαρίου 1978, 24 Νοεμβρίου 1991, 28 Σεπτεμβρίου 1997
ΣΥΓΓΡΑΦΗ Σάμουελ Μπέκετ,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Μεσάλας, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Αλέξης Μινωτής, ΠΑΡΑΓΩΓΗ Βίκη Μουνδρέα,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Κωστής Σκαλιώρας,
Αλέξης Μινωτής,Ιάκωβος Ψαρράς,Μαργαρίτα Λαμπρινού, Νικήτας Τσακίρογλου

ΤΡΙΣΕΥΓΕΝΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ (1968)

Η Τρισεύγενη (1969) Άννα Κυριακού (Τρισεύγενη), Κική Ρέππα (Ποθούλα), Στέλιος Βόκοβιτς (Π. Τράτας)
Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή


Η 'Τρισεύγενη' είναι ένα ποιητικό δράμα που γράφτηκε από τον Παλαμά το 1902. Πυρήνας του θέματος είναι μια οικογενειακή αντιδικία, που είχε ακούσει μικρός ο ποιητής και που την μετέφερε στο έργο του όπως είχε γίνει στην πραγματικότητα: Ένας καλοστεκούμενος νοικοκύρης του Μεσολογγίου, ο Φλώρης, είχε ξεγελαστεί και είχε καταστραφεί οικονομικά από έναν συμπατριώτη του, τον Δεντρογαλή. Για την αδικία που του είχε γίνει, ο γιος του, ο καπετάν Φλώρης, ζητούσε ευκαιρία να πάρει εκδίκηση, αλλά όταν γνώρισε την κόρη του Δεντρογαλή, την Τρισεύγενη, την αγάπησε και την παντρεύτηκε.

Το έργο εκδόθηκε τρεις φορές, 1903, 1916 και 1929, με ασήμαντες ορθογραφικές παραλλαγές μεταξύ των εκδόσεων, μεταφράστηκε το 1923 στα αγγλικά και το 1962 στα ιταλικά

Χρονολογία Ηχογράφησης , 6 Απριλίου 1964
Πρώτη εκπομπή: 6 Απριλίου 1964, Επαναληπτικές εκπομπές: 22 Ιανουαρίου 1968
ΜΟΥΣ. ΕΚΤΕΛΕΣΗ Κώστας Παλαιολόγος -Σαντούρι, Βασίλης Σκαλιώτης -Κλαρίνο.

ΠΑΙΖΟΥΝ: Ρίτα Μουσούρη,Κίττυ Αρσένη, Ελσα Βεργή, Αλέξης Γεωργίου ,Βιβέτα Τσιούνη, Μπέμπα Μωραϊτοπούλου, Λουίζα Ποδηματά, Γιάννης Φέρτης, Γρηγόρης Βαφειάς, Βασίλης Ανδρεόπουλος,Τάκης Βουτέρης

ΠΑΝΑΓΙΑ 1964

Χρονολογία Ηχογράφησης, 5 Αυγούστου 1964
Πρώτη εκπομπή: 15 Αυγούστου 1964
ΣΥΓΓΡΑΦΗ Λιάκος Χριστογιαννόπουλος,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Σπύρος Ευαγγελάτος ,
ΜΟΥΣ. ΕΚΤΕΛΕΣΗ Γεράσιμος Μηλιαρέσης-κιθάρα,
ΠΑΙΖΟΥΝ: Μύρτα Πολύζου, Αντιγόνη Βαλάκου, Θύμιος Καρακατσάνης,Χριστογιαννόπουλος Λιάκος,Καρατζάς Τρύφων,Μόρτζος Γιάννης,Παναγιώτου Χάρης

ΟΙ ΚΑΡΕΚΛΕΣ του Ευγένιου Ιονέσκο

............. Εθνικό Θέατρο 6/1/90 – 18/2/90, Ιάκωβος Ψαράς – Βαγγέλης Ρόκος – Μαρία Μαρμαρινού

Δράμα - Έτος Συγγραφής 1952

Το θεμα οπως εγραψε ο ιδος ο Ιονεσκο,ειναι το...τιποτα. Και οι καρεκλες-το κενο,το τιποτα-δινουν τη χαριστικη βολη στο γερικο ζευγαρι, που εζησε μεσα στο κενο και δεν υπηρξε παρα τιποτα.Ο Μαριος Πλωριτης θα γραψει οτι το θεατρο του Ιονεσκο δεν οδηγει,διαπιστωνει. Διαπιστωνει την ηθικη χρεωκοπια μιας κοινωνιας,την αγωνια ενος κοσμου που εφτασε στο αδιεξοδο και δεν μπορει πια ουτε με τον εαυτο του να συννενοηθει. Κατα βαθος γυριζει σε ενα θεμα παναρχαιο: τη μοναξια.

Υπόθεση: Ένας ηλικιωμένος θυρωρός, ενός ακατοίκητου πύργου σε ένα ερημικό νησί, θέλει να μεταδώσει ένα βαρυσήμαντο μήνυμα στην ανθρωπότητα. Θέλει να μεταδώσει μαζί με την επίσης ηλικιωμένη γυναίκα του τις εμπειρίες και τις γνώσεις που του άφησε η μακρόχρονη ζωή του. Καθώς εκείνος δεν είναι σπουδαίος ομιλητής, έχει καλέσει έναν επαγγελματία. Οι καλεσμένοι έρχονται, η σκηνή γεμίζει με καρέκλες. Άδειες καρέκλες καθώς οι καλεσμένοι είναι αόρατοι για τους θεατές. Οι μόνοι ορατοί πάνω στη σκηνή είναι το ζευγάρι και ο ομιλητής, οποίος μάλιστα είναι κωφάλαλος. Το τέλος είναι αναπάντεχο. Μόλις βγαίνει μπρος στο κοινό ο ομιλητής, το ηλικιωμένο ζευγάρι εξαφανίζεται, πέφτοντας από το παράθυρο του πύργου

Το εργο πρωτοπαρουσιαστηκε στην Ελλαδα απο το θεατρο Τεχνης το Μαρτιο του 1961 σε σκηνοθεσια Καρολου Κουν και σκηνικα-κοστουμια Γιαννη Μοραλη.

Στο ραδιοφωνο μεταδοθηκε για πρωτη φορα απο την εκπομπη Το Θεατρο της Τεταρτης.
Χρονολογία Ηχογράφησης 29 Ιουνίου 1971 Πρώτη εκπομπή: 7 Ιουλίου 1971.
Επαναληπτικές εκπομπές: 11 Σεπτεμβρίου 1974, 26 Ιανουαρίου 1994,30 Μαρτίου 1994
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Ζαμάνης Θεόφιλος, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γκύλη-Αλεξίου Καίτη, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Σταματίου Κώστας,
Παίζουν: Ρίτα Μουσούρη, Κώστας Ρήγας,Σταύρος Ξενίδης.

ΠΛΟΥΤΟΣ του Αριστοφάνη



Ο Πλούτος είναι η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη. Γράφτηκε το 388 π.Χ., σηματοδοτώντας το πέρασμα από την Αρχαία στη Νεότερη Αττική Κωμωδία.
Υπόθεση: Ο Αριστοφάνης διακωμωδεί τη κακή διανομή του Πλούτου, που, επειδή είναι τυφλός, πηγαίνει στους κακούς. Αλλά ένας χρηστός πολίτης, ο Χρεμύλος, μαζί με τον τετραπέρατο δούλο του Καρίωνα, περιθάλπουν τον τυφλό, τιμωρημένο από το Δία, θεό Πλούτο, και τον γιατρεύουν. Εκείνος δίνει τα πλούτη του στους αγαθούς και τους κακούς τους κάνει φτωχούς.
Στην κωμωδία αυτή ο ποιητής δε διακωμωδεί ορισμένα πρόσωπα, αλλά και καταστάσεις και άτομα, όπως στις "Εκκλησιάζουσες". Γι' αυτό με τις δύο αυτές κωμωδίες ο Αριστοφάνης περνά από την αρχαία στη μέση κωμωδία.
Έτσι, με την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων, στήνεται ένα γαϊτανάκι, το οποίο αποτυπώνει στη σκηνή ένα μωσαϊκό της κοινωνίας της εποχής του Αριστοφάνη, που στη δίψα της για πλούτο μοιάζει τόσο με τη δική μας. Η βασική αντίθεση, στην οποία στηρίζεται το έργο, προβάλλεται από τον αγώνα λόγου ανάμεσα στον Χρεμύλο και την Πενία, με την τελευταία να ενσαρκώνει την ανάγκη που οδηγεί τον άνθρωπο στην καθημερινή δουλειά για την επιβίωση.

Χρονολογία Ηχογράφησης, 1 Δεκεμβρίου 1982
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Μαρία Κωνσταντάρου, ΜΟΥΣΙΚΗ Γιώργος Τσαγκάρης, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Θρασύβουλος Σταύρου, ΔΙΑΣΚΕΥΗ Ειρήνη Μάρρα,
ΠΑΙΖΟΥΝ: Γιάννης Καλαντζόπουλος, Αντώνης Κατσαρής, Ντίνα Κώνστα, Κώστας Μπαλαδήμας, Τίμος Περλέγκας, Δημήτρης Πιατάς, Σοφία Μυρμηγκίδου, Χρήστος Μάντζαρης, Νίκος Κούρος, Ευδαίμων Γιάννης, Γιώργος Χριστόπουλος, Νέλλη Αγγελίδου, Τάκης Βουτέρης,