Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010
ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΟΡΟ του ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΛΣΤΟΙ
Στο διήγημά του «Μετά το χορό,» (После бала) ο κεντρικός του ήρωας ο Ιβάν Βασίλιεβιτς, πίσω από τον οποίο βρίσκεται ο συγγραφέας, συζητώντας με κάποιους συνομιλητές του, οι τελευταίοι θα υποστηρίξουν ότι το περιβάλλον είναι αυτό που φθείρει κι ο άνθρωπος είναι ανίκανος να καταλάβει τι είναι καλό και τι κακό. Στην ίδια αυτή συζήτηση οι ίδιοι αυτοί συνομιλητές του θα υποστηρίξουν μετά επιτάσεως ότι για την τελειοποίηση του ανθρώπου απαραίτητη και αναγκαία συνθήκη είναι η αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών, ο δε Τολστόι, με το στόμα του πολύπαθου ήρωά του θα ισχυριστεί ότι όλα εξαρτώνται από την τύχη, από την περίσταση.
Αφηγείται λοιπόν, σ΄ αυτό το εξαιρετικό διήγημα πώς ο ήρωας του σε μια μεστή βραδιά, ανάμεσα στις καντρίλιες, τα βαλς, τις πόλκες και τις μαζούρκες να διαδέχονται η μία την άλλη, ερωτεύεται τη νεαρή και όμορφη Βάρενκα, κόρη ενός συνταγματάρχη. Ο έρωτας του προς την χαριτωμένη Βαρένκα θα εκφραστεί με «ένα αίσθημα ενθουσιασμού» για τον πατέρα της. Η βεγγέρα θα τελειώσει και ο Ιβάν Βασίλιεβιτς θα επιστρέψει πανευτυχής στο σπίτι του. Ο έρωτάς του όμως προς την αγαπημένη του δε θα τον αφήσει να κοιμηθεί.
Νωρίς το πρωί λοιπόν κατευθύνεται προς τις παρυφές της κωμόπολης. Μέσα σε λίγα λεπτά ο αποκρουστικός ήχος μιας «άσχημης διαπεραστικής μελωδίας» θα συνοδευτεί από τη θέα ενός αποσπάσματος στρατιωτών που χτυπά ανελέητα έναν λιποτάκτη Τάταρο, ημίγυμνο, κατηγορούμενο για απόδραση. Ο Τάταρος σε κάθε χτύπημα θα εκλιπαρεί: «Αδέρφια, ευσπλαχνιστείτε». Πίσω από τη πομπή των στρατιωτών ο ήρωάς μας θα διακρίνει τον πατέρα της αγαπημένης του, ο οποίος κάποια στιγμή ανικανοποίητος από τα χτυπήματα των στρατιωτών αναλαμβάνει να τους διδάξει πώς να χτυπούνε. Ο ήρωάς μας δεν πιστεύει στα μάτια του. Εν τούτοις, καταβάλει προσπάθεια να καταλάβει ό, τι αυτό που γινόταν με πεποίθηση και παραδοχή από τους άλλους θα ήταν κάτι που αυτός δε γνώριζε. Η προσπάθεια του όμως έπεσε στο κενό. Από εκείνο το περιστατικό η αγάπη του για την βελούδινη Βαρένκα θα φθίνει. Κι όχι μόνο αυτό. Το περιστατικό θα οδηγήσει τον Ιβάν Βασίλιεβιτς στο να μη καταταχτεί ποτέ στο στρατό. Και τελειώνει την αφήγηση ο ήρωας – ο Τολστόι- μ’ αυτά τα λόγια: «Να, λοιπόν, τι μπορεί να συμβεί και τι να αλλάξει και να κατευθύνει όλη τη ζωή ενός ανθρώπου.»
Πρώτη εκπομπή: 5 Ιανουαρίου 1978
Επαναληπτικές εκπομπές: 20 Απριλίου 1994, 3 Απριλίου 1996
Χρονόπουλος Διαγόρας, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, Γαζουλέα Πόλα, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Ιατρίδη Ιουλία, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλεξανδράκη Αλίκη, Τσάγκας Χρήστος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Φέρτης Γιάννης, Γεραλή Αννα, Μορίδης Θόδωρος, Κώνστα Ντίνα, Τσιάνος Κώστας
Αφηγείται λοιπόν, σ΄ αυτό το εξαιρετικό διήγημα πώς ο ήρωας του σε μια μεστή βραδιά, ανάμεσα στις καντρίλιες, τα βαλς, τις πόλκες και τις μαζούρκες να διαδέχονται η μία την άλλη, ερωτεύεται τη νεαρή και όμορφη Βάρενκα, κόρη ενός συνταγματάρχη. Ο έρωτας του προς την χαριτωμένη Βαρένκα θα εκφραστεί με «ένα αίσθημα ενθουσιασμού» για τον πατέρα της. Η βεγγέρα θα τελειώσει και ο Ιβάν Βασίλιεβιτς θα επιστρέψει πανευτυχής στο σπίτι του. Ο έρωτάς του όμως προς την αγαπημένη του δε θα τον αφήσει να κοιμηθεί.
Νωρίς το πρωί λοιπόν κατευθύνεται προς τις παρυφές της κωμόπολης. Μέσα σε λίγα λεπτά ο αποκρουστικός ήχος μιας «άσχημης διαπεραστικής μελωδίας» θα συνοδευτεί από τη θέα ενός αποσπάσματος στρατιωτών που χτυπά ανελέητα έναν λιποτάκτη Τάταρο, ημίγυμνο, κατηγορούμενο για απόδραση. Ο Τάταρος σε κάθε χτύπημα θα εκλιπαρεί: «Αδέρφια, ευσπλαχνιστείτε». Πίσω από τη πομπή των στρατιωτών ο ήρωάς μας θα διακρίνει τον πατέρα της αγαπημένης του, ο οποίος κάποια στιγμή ανικανοποίητος από τα χτυπήματα των στρατιωτών αναλαμβάνει να τους διδάξει πώς να χτυπούνε. Ο ήρωάς μας δεν πιστεύει στα μάτια του. Εν τούτοις, καταβάλει προσπάθεια να καταλάβει ό, τι αυτό που γινόταν με πεποίθηση και παραδοχή από τους άλλους θα ήταν κάτι που αυτός δε γνώριζε. Η προσπάθεια του όμως έπεσε στο κενό. Από εκείνο το περιστατικό η αγάπη του για την βελούδινη Βαρένκα θα φθίνει. Κι όχι μόνο αυτό. Το περιστατικό θα οδηγήσει τον Ιβάν Βασίλιεβιτς στο να μη καταταχτεί ποτέ στο στρατό. Και τελειώνει την αφήγηση ο ήρωας – ο Τολστόι- μ’ αυτά τα λόγια: «Να, λοιπόν, τι μπορεί να συμβεί και τι να αλλάξει και να κατευθύνει όλη τη ζωή ενός ανθρώπου.»
Πρώτη εκπομπή: 5 Ιανουαρίου 1978
Επαναληπτικές εκπομπές: 20 Απριλίου 1994, 3 Απριλίου 1996
Χρονόπουλος Διαγόρας, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, Γαζουλέα Πόλα, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Ιατρίδη Ιουλία, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλεξανδράκη Αλίκη, Τσάγκας Χρήστος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Φέρτης Γιάννης, Γεραλή Αννα, Μορίδης Θόδωρος, Κώνστα Ντίνα, Τσιάνος Κώστας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου