ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ - Greek Theatrical Evenings

Χρονολογία Ηχογράφησης 30 Νοεμβρίου 1962

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΜΗΝΑΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ,

Παίζουν οι ηθοποιοί: ΓΚΙΚΑΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΚΑΣ, ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΦΕΙΑΣ, ΕΛΛΗ ΒΟΖΙΚΙΑΔΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΡΤΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΛΟΥΤΗΣ, ΘΟΔΩΡΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ, ΜΑΡΙΑ ΖΑΦΕΙΡΑΚΗ, ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΡΛΗΣ, ΘΑΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΗΣ, ΤΡΥΦΩΝ ΚΑΡΑΤΖΑΣ, ΜΑΤΙΝΑ ΚΑΡΡΑ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ, ΣΠΥΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Πέρσι Σέλει,Άγγλος ποιητής:
Καταγόμαστε από τους Έλληνες πολιτιστικά, οι νόμοι μας, οι επιστήμες μας,
οι τέχνες μας έχουν τις ρίζες τους στην ένδοξη Ελλάδα.

Πέρσυ Μπυς Σέλλεϋ / Percy Bysshe Shelley (4 Αυγ. 1792 - 8 Ιουλ. 1822)
Ο Άγγλος ρομαντικός λυρικός ποιητής Πέρσυ Μπυς Σέλεϋ (Percy Bysshe Shelley) γεννήθηκε το 1792 στο Φηλντ Πλέις, κοντά στο Χόρσαμ του Σάσεξ, και βρήκε τον θάνατο από πνιγμό στη θάλασσα, στα ανοιχτά του Λιβόρνο, το 1822. Έγραψε τα περισσότερα ποιητικά του έργα, μεταξύ των οποίων τα Προμηθεύς Λυόμενος (Prometheus Unbound), Οι Τσέντσι(The Cenci), Αδωναϊς, μια ελεγεία για τον θάνατο του Τζων Κητς (Adonais: an Elegy on the Death of John Keats), Σε έναν κορυδαλλό (Το a Skylark), το σύννεφο (The Cloud), μετά το 1818, κατά την παραμονή του στην Ιταλία.

Από την παιδική του ηλικία διακρινόταν για τη λεπτότητα του συναισθηματικού του κόσμου και την πρωτοτυπία των ιδεών του. Αυτά τα χαρακτηριστικά του, σε συνδυασμό με την εξαίρετη κυριαρχία στα εκφραστικά του μέσα, του προσέδωσαν ιδιαίτερη θέση στην αγγλική λογοτεχνία. Αφιέρωσε τη σύντομη ζωή του στα ιδεώδη της ειρήνης, της αφελφοσύνης και της αγάπης ανάμεσα στα άτομα και στην ανθρωπότητα στο σύνολό της. Η δύναμη και τα ιδεώδη του ήταν συχνά πολύ προωθημένα σε σχέση με τα βιώματα της καθημερινής εμπειρίας του, με αποτέλεσμα τόσο ο ίδιος όσο και οι οικείοι του να υποφέρουν. Από τον πόνο όμως αντλούσε τη δύναμη η οποία διαπερνούσε και την ποίησή του.

Από το 1804 ως το 1808 σπούδασε στο Ήτον και τον Οκτώβριο του 1810 άρχισε να φοιτά στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο της Οξφόρδης όπου συνδέθηκε με στενή φιλία με έναν συμφοιτητή του και μετέπειτα βιογράφο του, τον Τόμας Τζέφερσον Χογκ. Διακρίνονταν και οι δυο για την εκκεντρικότητά τους και συμμερίζονταν τους ίδιους ενθουσιασμούς. Ένιωθαν ευτυχισμένοι με τις σπουδές τους και υπήρξε γι΄αυτούς μεγάλο πλήγμα η αποβολή τους από το κολλέγιο όταν αρνούμενοι να απολογηθούν για ένα φυλλάδιό τους με τίτλο Η αναγκαιότητα του Αθεϊσμού, το οποίο το έστειλαν σε επισκόπους, αρχιεπισκόπους και διευθυντές κολλεγίων. Μετά το γεγονός αυτό έφυγαν τον Μάρτιο του 1811 για το Λονδίνο.

Τον Φεβρουάριο του 1813 ολοκλήρωσε το πρώτο μεγάλο ποιήμα του με τίτλο Βασίλισσα Μαμπ (Queen Mab). Το έργο αυτό αποτελεί την ποιητική σύνοψη της πνευματικής διαμόρφωσης του Σέλεϋ αυτή την περίοδο. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, από βιογραφικής πλευράς, διότι εκφράζει πλήρως όλες τις βασικές του αντιλήψεις. Επειδή κανένας εκδότης δεν ήταν διατεθειμένος να το εκδώσει αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο μιας ενδεχόμενης δίωξής του, ο Σέλεϋ το τύπωσε ιδιωτικά και χάρισε τα αντίτυπα στους φίλους του.

Το 1816 ο Σέλεϋ έγραψε το μεγάλο ποίημά του με τίτλο Αλάστωρ ή το πνεύμα της μοναξιάς (Alastor or, The Spirit of Solitude), εκδόθηκε μαζί με ορισμένα μικρά ποιήματα.

Το 1818 έγραψε το μεγαλύτερο ποίημάτου με τίτλο Λάων και Κύθνα (Laon and Cythna), το οποίο αργότερα τιτλοφόρησε Η εξέγερση του Ισλάμ (The Revolt of Islam,) Αργότερα έγραψε ή τροποποίησε το ποιήμα Τζούλιαν και Μάνταλο (Julian and Maddalo), ορισμένα από τα ¨πιο θλιμμένα" ποιήματά του, καθώς και την πρώτη πράξη του έργου του Προμηθέας Λυόμενος, το οποίο συνέχισε το επόμενο καλοκαίρι στις Θέρμες του Καρακάλλα στη Ρώμη, όπου άρχισε να γράφει το δράμα του Οι Τσεντσι (The Cenci).

Ο Σέλεϋ μετέβη στην Πίζα. Σύντομα, γύρω του δημιουργήθηκε ο επιλεγόμενος ¨κύκλος της Πίζας", ένας κύκλος επιφανών ΄Αγγλων, Ιρλανδών, Ιταλών και Ελλήνων (μεταξύ των οποίων ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος), στους οποίους προστέθηκε τον επόμενο χρόνο ο Μπάϊρον. Ο φιλελληνισμός του Σέλεϋ εκφράστηκε στο λυρικό δράμα με τίτλο Ελλάς (Hellas1822), έναν χαρμόσυνο παιάνα στον οποίο η απελευθερωμένη Ελλάδα παρουσιαζόταν ως σύμβολο και πηγή της κληρονομιάς ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού. Ο ίδιος έλεγε οτι είχε εμπνευσθεί το έργο από τους Πέρσες του Αισχύλου. Την περίοδο αυτή έγραψε επίσης ένα πεζό με τίτλο Μια υπεράσπιση της ποίησης (A defence of Poetry,1821, εκδόθηκε το 1840) και το μεγάλο ποιήμα Επιψυχίδιον (Epipsychdion, 1821). Ο θάνατος του φίλου του Τζων Κητς του ενέπνευσε το ποίημα Αδωναϊς (Adonais, 1821). Παράλληλα, είχε διατυπώσει τις πολιτικές του απόψεις το 1819 σε ένα φυλλάδιο με τίτλο Μια φιλοσοφική άποψη για τη μεταρρύθμιση (A Philosophical View of Roform), το οποίο όμως δεν εκδόθηκε παρά μόνο το 1920.

Μετά το θάνατό του η Μαίρη Σέλεϋ αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή της στην ταξινόμηση τη διατήρηση και την έκδοση των έργων του και να γράψει τη βιογραφία του.

Πηγή: Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα