ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ - Greek Theatrical Evenings

Υπόθεση: Ο πρίγκιπας Λεόντιος πλήττει. «Τόσο νέος μέσα σ’ έναν τόσο γερασμένο κόσμο», ο Λεόντιος νιώθει άδειος και απογοητευμένος. Ο βασιλιάς πατέρας του επιμένει να τον παντρέψει με μια πριγκίπισσα, που ο Λεόντιος δεν έχει δει ποτέ, τη Λένα. Ο πρίγκιπας εναντιώνεται στη βασιλική διαταγή και εγκαταλείπει τη χώρα του. Στην περιπλάνησή του, όμως ο Λεόντιος θα συναντήσει τη Λένα– που έχει και αυτή εγκαταλείψει τη χώρα της για τον ίδιο θα λόγο – χωρίς όμως να γνωρίζει ποια είναι.

Οταν το 1836, έναν χρόνο πριν πεθάνει από τύφο, ο 24χρονος Μπίχνερ έγραφε τη μελαγχολική κωμωδία του «Λεόντιος και Λένα» στη Ζυρίχη, εκτός επικράτειας της γερμανικής λογοκρισίας, είχε ήδη γυρίσει την πλάτη στον κλασικιστικό ιδεαλισμό και τον ρομαντισμό της εποχής του, ήταν ένας ένθερμος, παρότι πεσιμιστής, επαναστάτης σε εξορία και πρόδρομος σημαντικών λογοτεχνικών -ισμών του 20ού αιώνα.

Για τον πολιτικοποιημένο ποιητή, το φαινομενικά ρομαντικό παραμύθι σε ύφος σεξπιρικής κωμωδίας αποτελούσε μια σάτιρα της παρακμής και της διαφθοράς των Γερμανών μικρο-ηγεμόνων, με παράλληλη υπαρξιακή σημασία, 130 χρόνια πριν από τις τραγικωμικές ανησυχίες του Θεάτρου του Παραλόγου – «κάποιοι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι μόνο επειδή υπάρχουν»….

Μέσα από σπινθηροβόλους, αυτοσαρκαστικούς διαλόγους, η κοινωνική φάρσα του Μπίχνερ, μεταμφιεσμένη σε ερωτική ιστορία, καταδεικνύει με φαρμάκι τη γελοιότητα μιας άχρηστης εξουσίας. Συναντούμε ένα τσούρμο αυτιστικών σε κρίση ταυτότητας, αλλά σε μακάρια αυτάρκεια, που όμως είναι πολύ λίγη. Οι χαριτωμένοι χασομέρηδες -γαλαζοαίματοι και αυλικοί-ακτινοβολούν την αυθάδεια των ενθουσιασμένων, που μπορούν να είναι όσο ευτράπελοι και εκκεντρικοί τραβά η ψυχή τους. Αντιμετωπίζουν την πλήξη σαν status quo (Λεόντιος: «έχω την υψηλή ασχολία να είμαι αργόσχολος»), χλευάζουν την εργατικότητα (Βαλέριο: «όποιος βγάζει κάλους στα χέρια του θα συλλαμβάνεται»), σε μια ειρωνική αποθέωση της αμπελοφιλοσοφίας, διανθισμένη με κορόνες πολυτελούς Weltschmerz, θανατολαγνείας και μηδενισμού (Λεόντιος: «τόσο νέος μέσα σ’ έναν τόσο γερασμένο κόσμο…»).

Κείμενο ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΤΖΙΡΗ - Ελευθεροτυπία, Σάββατο 22 Μαΐου 2010




Ο Γκέοργκ Μπύχνερ (Georg Büchner, Ντάρμστατ 1813-Ζυρίχη 1837) ήταν Γερμανός συγγραφέας και δραματουργός. Προς τιμήν του απονέμεται το Βραβείο Γκέοργκ Μπύχνερ.

Συμμετείχε ενεργά σε επαναστατικά κινήματα φιλελευθερισμού και έγραψε διάφορα συγγράμματα διαμαρτυρίας και διεκδικήσεων, όπως «Ο ταχυδρόμος της Έσσης», όπου υποστήριζε τους χωρικούς. Για τη δραστηριότητά του αυτή καταδιώχτηκε από την αστυνομία και κατέφυγε στη Ζυρίχη, όπου έγινε καθηγητής φυσικών επιστημών στο πανεπιστήμιο. Πέθανε πολύ νέος, γι` αυτό και η συγγραφική του παραγωγή είναι μικρή και αποτελεί δείγμα του μεγάλου πνεύματος του συγγραφέα. Το έργο του Μπύχνερ κατατάσσεται στα πρώτα δείγματα του εξπρεσιονισμού.

Έργα "Ο θάνατος του Δαντόν" , H τραγωδία "Βόιτσεκ" ,
H νουβέλα "Λεντς" , Η κωμωδία "Λεόντιος και Λένα"

Για το ραδιόφωνο: Χρονολογία Ηχογράφησης, 6 Νοεμβρίου 1964
Πρώτη εκπομπή: 3 Φεβρουαρίου 1965
Επαναληπτικές εκπομπές: 3 Μαίου 1972, 4 Μαίου 1994

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Λεωνίδας Τριβιζάς,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ελλη Σολωμονίδη Μπαλάνου,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Δέσπω Διαμαντίδου,
ΔΙΑΣΚΕΥΗ Δέσπω Διαμαντίδου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Κώστας Καζάκος, Γιώργος Πλούτης, Βέρα Ζαβιτσιάνου, Νάσος Κεδράκας, Γιώργος Κωβαίος, Σταύρος Φαρμάκης, Νίκος Παπαναστασίου, Πέτρος Φυσσούν, Χάρης Νάζος, Λουκιανός Ροζάν, Γιώργος Κυριακίδης, Ελένη Κριτή, Αλίκη Ζωγράφου, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Γιώργος Μοσχίδης, Γρηγόρης Μασσαλάς, Αγγελος Αντωνόπουλος, Δημήτρης Βορρές, Βίκτωρ Παγουλάτος.